Αγρότης, τεύχος 481

19 A Γ Ρ Ο Τ Η Σ 2 0 2 1 / T E Υ Χ Ο Σ 4 8 1 ΓΕΩΡΓIΑ μορφή. Είναι ευαίσθητο στους νηματώδεις του γένους Meloidogyne , στον περονόσπορο, το ωίδιο και τα άλατα του εδάφους. 420 A (Millardet et de Grasset) Είναι από τα παλαιότερα υποκείμενα, είναι προϊόν της διασταύρωσης ενός κλώνου Vitis berlandieri ( της συλλογής De Grasset ) και ενός κλώνου Vitis riparia που πραγματοποιήθηκε από τον Millardet το 1887. Είναι υποκείμενο υψηλής αντοχής στη ριζόβια και φυλλόβια μορφή της φυλλοξήρας. Μετρίως ανθεκτικό στους νηματώδεις του γένους Meloidogyne, ευαίσθητο στο Xiphinema και Pratylenchus και μετρίως ανθεκτικό στη φυτόφθορα. Προσαρμόζεται καλά σε εδάφη δροσερά, φτωχά, ελαφρά και χαλικώδη. Είναι υποκείμενο πολύ ευαίσθητο στην ξηρασία, την εδαφική υγρασία κατά την άνοιξη, στα άλατα του εδάφους και στην έλλειψη καλίου. Η αντοχή του στην παρουσία του ανθρακικού ασβεστίου είναι ικανοποιητική, έως 40% σε ολικό και έως 20% σε ενεργό. 3309 C (3309 Coudrec) Το 3309 C προήλθε από τη διασταύρωση Vitis riparia Tomentaux X Vitis rupestrisMartin , πουπραγματοποιήθηκε από τον Coudrec το 1881. Είναι υποκείμενο μέτριας έως χαμηλής ζωηρότητας με υψηλή αντοχή στη ριζόβια μορφή της φυλλοξήρας, ευαίσθητο όμως στη φυλλόβια μορφή της. Προσαρμόζεται άριστα σε εδάφη δροσερά, βαθιά, μέσης γονιμότητας με περιεκτικότητα σε ενεργό ασβέστιο έως 11% και σε ολικό έως 30%. Εξαιρετικά ευαίσθητο στην ξηρασία γι’ αυτό θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση του σε πολύ υγρά, αβαθή, βαριά και κακώς αποστραγγιζόμενα εδάφη. 420 Α Το έδαφος είναι το ανώτατο στρώμα του φλοιού της Γης, δηλαδή το επιφανειακό στρώμα σε πάχος καλλιεργήσιμο έως 50 εκατοστά. Το στρώμα κάτω από το έδαφος λέγεται υπέδαφος. Το υπέδαφος φτάνει στο 1,5 ως 2 μέτρα, ως εκεί δηλαδή που προχωρούν οι ρίζες των φυτών (ανάλογα πάντα με το είδος της καλλιέργειας), και μπορεί να γίνει γεωργική εκμετάλλευσή του. Έδαφος Ανδρέας Μουσουλιώτης Λειτουργός Γεωργίας Τμήμα Γεωργίας Λειτουργίες εδάφους Βιολογική δραστηριότητα Η λειτουργία αυτή συνδέεται με την ικανότητα του εδάφους να παρέχει θρεπτικά στοιχεία, νερό, στήριξη και οξυγόνο στα φυτά ώστε να είναι δυνατή η ανάπτυξή τους. Δεν πρέπει, όμως, να διαφεύγει της προσοχής ότι το έδαφος είναι, επίσης, το μέσον στο οποίο αναπτύσσεται η δραστηριότητα ενός μεγάλου αριθμού οργανισμών, μικροοργανισμών ή μεγαλύτερων οργανισμών που θεωρούνται εξίσου απαραίτητοι στη θρέψη των φυτών γιατί επηρεάζουν τους κύκλους των θρεπτικών στοιχείων και τον ρυθμό αποσύνθεσης της οργανικής ουσίας. Βιοποικιλότητα Η συγκεκριμένη λειτουργία συνδέεται με την επίδραση του εδάφους στην εμφάνιση διαφόρων ειδών φυτών, μικροοργανισμών ή μεγαλύτερων ζωικών οργανισμών και στη σχέση που δημιουργείται μεταξύ των εδαφικών ιδιοτήτων και του τύπου των οικοσυστημάτων που αναπτύσσονται σε αυτά. Θρέψη των φυτών Η λειτουργία του εδάφους συνδέεται με την ικανότητά του να αποθηκεύει και να ανακυκλώνει τα θρεπτικά στοιχεία με τις διαδικασίες της διάσπασης και της ανοργανοποίησης των οργανικών ουσιών. Τα θρεπτικά στοιχεία που προκύπτουν από τη διάσπαση των οργανικών ουσιών, από την αποσάθρωση των πετρωμάτων, καθώς και από την απόθεσή τους από την ατμόσφαιρα, αποθηκεύονται στο έδαφος από όπου σταδιακά προσλαμβάνονται από τα φυτά τα οποία, μέσω της αφομοίωσης του CO 2 της ατμόσφαιρας, παράγουν βιομάζα. Διηθεί, διασπά και ακινητοποιεί ρύπους, βαρέα μέταλλα, οργανικές ενώσεις και ραδιενεργές ουσίες. Η λειτουργία αυτή του εδάφους αποκτά συνεχώς μεγαλύτερη σημασία, κυρίως λόγω της αύξησης των παραγόμενων από τον άνθρωπο ρύπων. Με τον τρόπο αυτό περιορίζεται η ρύπανση των υπόγειων νερών. Ταυτόχρονα, με την ακινητοποίησή τους στο έδαφος, οι ενώσεις και τα στοιχεία δεν εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα. Παράλληλα, η λειτουργία αυτή του εδάφους στηρίζει και τη βιοποικιλότητα, γιατί πολλές από τις ρυπογόνες ουσίες δρουν τοξικά στην ανάπτυξη των φυτών και περιορίζουν τη δραστηριότητα της πανίδας. Ρυθμίζει τον υδρολογικό κύκλο Αυτή η λειτουργία συνδέεται με τον ρυθμό διήθησης του νερού μέσω της εδαφικής μάζας καθώς και με την ταχύτητα