Αγρότης, τεύχος 478

11 A Γ Ρ Ο Τ Η Σ 2 0 1 9 / T E Υ Χ Ο Σ 4 7 8 ΓΕΩΡΓIΑ Εχθροί και ασθένειες Σημαντικές ασθένειες του παντζαριού είναι ο περονόσπορος, η κερκόσπορα κ.ά. Η πρόληψη στηρίζεται στην επαρκή λίπανση των φυτών με κάλιο έτσι ώστε να είναι πιο ανθεκτικά. Συνιστάται το αραίωμα των φυτών για την καλύτερη κυκλοφορία του αέρα και τη μείωση της ανάπτυξης ή εξάπλωσης της ασθένειας. Ακόμα, η καλλιέργεια θα πρέπει να ενταχθεί σε σύστημα αμειψισποράς. Σε περίπτωση προσβολής αφαιρούμε τα προσβεβλημένα φύλλα και καταστρέφουμε τα υπολείμματα της καλλιέργειας. Η ρίζα μπορεί να προσβληθεί από παθογόνους μύκητες όπως σκληρωτίνια και ριζοκτόνια που ενδέχεται να εμφανιστούν λόγω υψηλής υγρασίας στο έδαφος και κακής αποστράγγισης. Για να αποτραπεί κάτι τέτοιο αποφεύγονται οι υπερβολικές αρδεύσεις και λιπάνσεις με αζωτούχα λιπάσματα. Κυριότεροι εχθροί είναι οι αφίδες, οι φυλλορύκτες, οι σιδηροσκώληκες και οι νηματώδεις, με τους δύο τελευταίους να είναι και οι πιο σοβαροί καθώς βλάπτουν τη ρίζα. Σε περιπτώσεις προσβολών θα πρέπει να γίνεται αμειψισπορά με φυτά που δεν αποτελούν ξενιστές του σιδηροσκώληκα. Συγκομιδή Τα φύλλα των παντζαριών κόβονται και χρησιμοποιούνται σε σαλάτες και φαγητά οποιαδήποτε στιγμή, καθώς αυτά μεγαλώνουν. Για συγκομιδή της ρίζας, αυτή πρέπει να φτάσει στο πλήρες της μέγεθος. Γενικά, τα παντζάρια ανάλογα με την ποικιλία, για να ωριμάσουν χρειάζονται στο σύνολο 50-60 μέρες. Το φυτό ξεριζώνεται με τα χέρια ή μηχανικά, τραβώντας από τη βάση των φύλλων προς τα πάνω. Τα φύλλα μπορούν να κοπούν ακριβώς πάνω από τη ρίζα, οπότε και σε αυτή την περίπτωση μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις σαλάτες. Οι ρίζες αποθηκεύονται στο ψυγείο ή στην αποθήκη με τα λαχανικά. Εναλλακτικά, τα παντζάρια συγκομίζονται και εμπορεύονται με το φύλλωμά τους. Το μάνγκο Το μάνγκο (Magnifera indica - οικογένεια Anacardiaceae) είναι τροπικό, αειθαλές δέντρο. Η καταγωγή του είναι από τη νοτιοανατολική Ασία, από την Ινδία μέχρι και τις Φιλιππίνες. Στην Ινδία καλλιεργείται για περισσότερο από 4000 χρόνια. Η καλλιέργειά του σταδιακά επεκτάθηκε σε άλλες τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Στις περισσότερες από αυτές αναπτύχθηκαν νέες ποικιλίες προσαρμοσμένες στις τοπικές εδαφοκλιματικές συνθήκες. Στην Κύπρο το μάνγκο εισάχθηκε από το Τμήμα Γεωργίας το 1980. Γιώργος Αριστείδου Λειτουργός Γεωργίας Τμήμα Γεωργίας Βοτανικά χαρακτηριστικά Πρόκειται για δέντρο αειθαλές με πυκνό φύλλωμα και κόμη σφαιρική, το οποίο μπορεί να φτάσει τα 10 μέτρα σε ύψος. Τα φύλλα είναι απλά, λογχοειδή με δερματώδη υφή, τοποθετημένα εναλλάξ, και μήκος μέχρι 30 εκατοστά. Τα ώριμα φύλλα έχουν βαθύ πράσινο χρώμα. Τα νεαρά φύλλα της νέας βλάστησης έχουν χρώμα κοκκινωπό, που σταδιακά με την ανάπτυξή τους μεταβάλλεται σε φωτεινό πράσινο και τελικά βαθύ πράσινο. Τα άνθη εμφανίζονται στην κορυφή των βλαστών της προηγούμενηςπεριόδουκαι είναι δυνατόνναπαρουσιαστούν όλα ταυτόχρονα ή κατά διάφορα χρονικά διαστήματα, αρχικά στη νότια πλευρά του δέντρου. Σχηματίζουν ταξιανθίες που φέρουν 3-4 διακλαδώσεις και αριθμούν περίπου 1.000 ή και περισσότερα άνθη σε κάθε ταξιανθία. Το χρώμα των ανθέων είναι πρασινωπό ή ελαφρό ροζ. Η κύρια ανθοφορία (πρώτη άνθιση) παρουσιάζεται από τα μέσα Ιανουαρίου μέχρι τον Μάιο, ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Αν δεν υπάρξει ικανοποιητική καρπόδεση στην πρώτη άνθιση, τότε μπορεί να συμβεί στη δεύτερη ή και στην τρίτη. Εκτός από την περίοδο της άνοιξης, άνθισηπιθανόν ναπαρατηρηθεί κατά την καλοκαιρινή ή φθινοπωρινή περίοδο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όλη η νέα άνθιση πρέπει να αφαιρείται γιατί, εκτός του ότι οι καρποί που θα παραχθούν θα είναι μικροί και κακής ποιότητας λόγω χαμηλών θερμοκρασιών κατά την περίοδο ανάπτυξης και ωρίμανσής τους, θα επηρεαστεί και η επόμενη ανθοφορία και παραγωγή. Η γονιμοποίηση των ανθέων γίνεται με έντομα, κυρίως θρίπες και διάφορες μύγες, ακόμη και με την οικιακή μύγα, ενώ η καρπόδεση σε θερμοκρασίες κάτω των 15°C εμποδίζεται.