Κυπριακές ποικιλίες ελιάς (Olea europea L.)

Κ Υ Π Ρ Ι Α Κ Ε Σ Π Ο Ι Κ Ι Λ Ι Ε Σ Ε Λ Ι Α Σ 22 καταχώρηση Κοράκου. Οι μορφολογικές διαφορές μεταξύ των φαινοτύπων κυμάνθηκαν από 9 χαρακτηριστικά (φαινότυπος 1 vs. 2) σε 6 χαρακτηριστικά (φαινότυπος 2 vs. 3; Εικόνα 5; Πίνακας 2). Όσον αφορά τη γενετική ποικιλομορφία, 47 αλληλόμορφα ανιχνεύτηκαν για τις 14 γονιδιακές θέσεις SSR που αναλύθηκαν. Ο αριθμός αλληλομόρφων ανά γονιδιακή θέση κυμάνθηκε από 1 (ssrOeUA-DCA15 και UDO99-019) έως 6 (ssrOeUA-DCA16 και UDO99- 43), με μέση τιμή ανά γονιδιακή θέση τα 3.4 αλληλόμορφα (Πίνακας 4). Ο βαθμός πολυμορφισμού που ανιχνεύτηκε ήταν αντίστοιχος προηγούμενων μελετών σε περιορισμένο αριθμό γενοτύπων (Charafi et al., 2008; Muzzalupo et al., 2010; D’Imperio et al., 2011), ενώ υψηλότερα επίπεδα πολυμορφισμού από μοριακούς δείκτες SSR ανιχνεύτηκαν σε μελέτη που έγινε σε αιωνόβια δένδρα στην Κύπρο όπου συμπεριλήφθηκε και γενετικό υλικό προερχόμενο από τη ΣΓΥΕ και κάποιες ξένες ποικιλίες (Anestiadou et al., 2017). Η μέση παρατηρούμενη ετεροζυγωτία (Ho = 0.8) κυμάνθηκε από 0.08 έως 1 και η αναμενόμενη ετεροζυγωτία (He = 0.48) από 0.08 έως 0.71. (Πίνακας 4). Το υψηλότερο PIC παρουσιάστηκε από τη UDO99-043 γονιδιακή θέση, η οποία και σε προηγούμενες μελέτες που χρησιμοποιήσαν την ίδια σειρά μοριακών δεικτών παρουσίασε το υψηλότερο PIC (Fendri et al. 2010; Trujillo et al. 2014). Η ολική συσσωρευμένη PI τιμή για αυτή τη σειρά μοριακών δεικτών ήταν 6.44×10 -7 καταδεικνύοντας την υψηλή διακριτική ικανότητά της. Εικόνα 5 . Ενδοκάρπια στην κατά UPOV (2011) θέση Α, Β και C των τριών φαινοτύπων που αντιστοιχούν στις ποικιλίες «Κάτω Δρυς», «Λαδοελιά» και «Κοράκου».