Κυπριακές ποικιλίες ελιάς (Olea europea L.)

Κ Υ Π Ρ Ι Α Κ Ε Σ Π Ο Ι Κ Ι Λ Ι Ε Σ Ε Λ Ι Α Σ 18 για μεγάλα χρονικά διαστήματα, επιτρέποντας τη δημιουργία συλλογών αναφοράς αλλά και την ανταλλαγή τους (Barranco et al. 2005; Trujillo et al., 2006). Για τους παραπάνω λόγους, η περιγραφή των ενδοκαρπίων έχει χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή και καταλογογράφηση ποικιλιών ελιάς (Barranco et al. 2000, 2005; Fendri et al. 2010; D’Imperio et al. 2011; Emmanouilidou et al., 2018) και ΠΤΓΥΕ (Trujillo et al. 2014; El Bakkali et al., 2019). Περαιτέρω, η ευρεία εφαρμογή μοριακών τεχνικών ανάλυσης φυτικού DNA, όπως η ανάλυση μικροδορυφορικού DNA παρέχει τα τελευταία χρόνια τη δυνατότητα εύκολης και αξιόπιστης διενέργειας ποικιλιακού χαρακτηρισμού και ταυτοποίησης γενετικού υλικού ελιάς με σχετικά χαμηλό κόστος και υψηλή ταχύτητα (Rallo et al. 2000; Sefc et al. 2000; Carriero et al. 2002; Cipriani et al. 2002; de la Rosa et al. 2002; Baldoni et al. 2009; Fendri et al. 2010; Díez et al. 2011; D’Imperio et al. 2011; Haouane et al. 2011; Trujillo et al. 2014; Anestiadou et al., 2017). Ο βασικός σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας στο ΙΓΕ ήταν ο χαρακτηρισμός και η αναγνώριση του γενετικού υλικού ελιάς της ΣΓΥΕ με τη χρήση προσαρμοσμένης στην ελιά μεθοδολογίας, η οποία βασίζεται σε συνδυασμένο μορφολογικό και γενετικό χαρακτηρισμό. Επιπλέον στόχος ήταν η διασταύρωση των μορφολογικών και γενετικών δεδομένων χαρακτηρισμού των υπό μελέτη ποικιλιών ελιάς με ήδη καταλογογραφημένες ποικιλίες για τη διακρίβωση πιθανών συνωνύμων. Η εργασία αυτή επέτρεψε τη βελτιστοποίηση της διαχείρισης της ΣΓΥΕ, καθώς και την προβολή και διάδοση γενετικού υλικού με πολύτιμα παραγωγικά ή/και ποιοτικά χαρακτηριστικά αλλά και καλύτερη προσαρμογή σε συγκεκριμένες αγροπεριβαλλοντικές συνθήκες. Επιπλέον, έθεσε τα θεμέλια για τον εμπλουτισμό της ΣΓΥΕ, αφενός με ντόπιο μη- χαρακτηρισμένο in situ γενετικό υλικό ελιάς εν όψει της εντεινόμενης απειλής γενετικής διάβρωσης, αφετέρου με εμπορικές ποικιλίες ελιάς από άλλες χώρες. 3.3.2. Υλικά και μέθοδοι Φυτικό υλικό. Αναλύθηκαν δείγματα από τις 31 καταχωρήσεις της ΣΓΥΕ (Πίνακας 1). Μορφολογική ανάλυση. Η μορφολογική ανάλυση περιέλαβε την αξιολόγηση 11 μορφολογικών χαρακτήρων του ενδοκαρπίου όπως περιγράφηκαν από Barranco et. al. (2000, 2005) και υιοθετήθηκαν από UPOV (2011) και CPVO (2012): βάρος, αναλογία μήκους/πλάτους, συμμετρία στη θέση Α, συμμετρία στη θέση Β, θέση μέγιστης εγκάρσιας διαμέτρου στη θέση Β, σχήμα κορυφής στη θέση Α, σχήμα βάσης στη θέση