ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΜΕΡΟΣ Α 77 ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥ ΣΤΟ ΚΑΡΜΙ Ένα πολύ παλιό έθιμο στη μικρή κλειστή κοινότητα του Καρμιού ήταν και ο περίπατος στην πάνω γειτονιά κάθε Κυριακή απόγευμα . Οι νέοι και οι νέες του χωριού περίμεναν με ανυπομονησία το απόγευμα κάθε Κυριακής , για να βάλουν τα καλά τους , να στολιστούν και να σεργιανίσουν στα στενά πέτρινα δρομάκια της πάνω γειτονιάς , μέχρι και την τοποθεσία « Χωραφούδκια » στα δυτικά του χωριού , με ένα και μοναδικό σκοπό . Να συναντήσουν τους αγαπητικούς τους , να τους μιλήσουν έστω και για λίγο , που πολλές φορές έστω και μια ματιά φανέρωνε πολλά γι ’ αυτούς . Κάποιοι τολμούσαν και παρέβαιναν τους αυστηρούς και άγραφους νόμους της κλειστής κοινωνίας , που απαγόρευε οτιδήποτε μπορούσε να θεωρηθεί ότι παραβίαζε τους κανόνες τιμής . Άλλοι πάλιν αρκούνταν μόνο και μόνο με την οπτική διαπίστωση , ότι είναι καλά και με ένα γνέψιμο ή μια χαιρετούρα , θεωρούνταν αρκούντως ικανοποιημένοι και ευτυχισμένοι συνάμα . Η κάθε κίνηση παρακολουθόταν και τύγχανε ειδικής ανάλυσης από τις άλλες παρέες , που παρακολουθούσαν με τρόπο το κάθε συμβάν , πράγμα που τους έδινε τροφή στις συζητήσεις τους στα καφενεία και στις γειτονιές . Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που μεγαλοποιούσαν κιόλας τα γεγονότα , κάποτε για το καλό και κάποτε απλά για τη δημιουργία σκανδάλων . Θα ήταν βέβαια παράλειψή μου να μην αναφέρω τον ένα και μοναδικό σταθμό της πορείας του περιπάτου που δεν ήταν άλλος από τον γνωστό σε όλους τους Καρμιώτες « ρότσο » ( τελικός προορισμός του περιπάτου σε αδιέξοδο δρόμο ) πολύ κοντά βόρεια από το σπίτι του Γιαννακού Γιωργαλλή . Εδώ ήταν και το τέλος της διαδρομής , όπου οι πολύ ερωτευμένοι έβρισκαν το μέρος σαν καταφύγιο για μια σύντομη συνομιλία με τα αγαπημένα τους πρόσωπα . Τα τελευταία χρόνια οι διαδρομές του περιπάτου άλλαξαν προς το νέο δημοτικό σχολείο του χωριού κατά μήκος του κύριου δρόμου μετ΄επιστροφής βέβαια .