ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΜΕΡΟΣ Α 65 Την ημέρα της Λαμπρής όλοι διασκέδαζαν το μεσημέρι στα σπίτια τους και το απόγευμα μαζεύονταν στην αυλή της εκκλησιάς όπου οι πιο νέοι έπαιζαν διάφορα παιχνίδια όπως λιγκρίν , τσίγγιν , διτζίμιν , ποταμόν , άπου ντζ ’ ίξει , μαντιλάκιν , ζίζιρον , περνά - περνά η μέλισσα , αυκά - αυκά γοράζω τα και άλλα , ενώ οι υπόλοιποι παρακολουθούσαν την κάθε κίνηση των παιχτών διασκεδάζοντας με αυτό τον τρόπο , αλλά και για να έχουν να σχολιάζουν τις επόμενες ημέρες . Περιττό να πούμε ότι τα κοπέλια έπαιζαν συνέχεια την καμπάνα , άλλοι γιατί ήθελαν να « φκάλουν το άχτι τους » και άλλοι για να δείξουν το αντριλλίκκιν τους , όπως λεγόταν . Επίσης , ένα ευχάριστο συμπλήρωμα της γιορτινής ατμόσφαιρας των ημερών ήταν οι « τραουθκιές » που ακούγονταν από τις κοντινές ταβέρνες , όπου οι παρέες διασκέδαζαν και έπιναν μέχρι τελικής πτώσης . Ωστόσο , δεν έλειπαν και τα ευτράπελα ή ακόμη και κάποια απρόοπτα , γιατί κάποτε όταν μεθούσαν δεν ξεχνούσαν να κουρδίσουν και κανένα καβγά , κυρίως για θέματα τιμής , όπως γιατί κάποιος τόλμησε να κοιτάξει τη συγγένισσα κάποιου άλλου ή τόλμησε να της μιλήσει , πράγμα που δε γινόταν αποδεκτό . Κάποτε μάλιστα , έπεφταν καρπαζιές ή « έσσ ’ ιζαν τες κκελλέες » τους , έτσι για την τιμή των όπλων . Επίσης , στα παλιά χρόνια , κυρίως επί Τουρκοκρατίας , τη Δευτέρα της Λαμπρής τηρείτο το έθιμο της « γυναικοκρατίας », όπως το αποκαλούσαν . Όλες οι γυναίκες του χωριού πήγαιναν στα καφενεία και έπαιζαν χαρτιά , τάβλι ή έπιναν κρασί , έπαιζαν την καμπάνα και διασκέδαζαν καθ ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας , ενώ οι σύζυγοι πήγαιναν στο πανηγύρι της Παναγίας της Χρυσοτριμιθιώτισσας και διασκέδαζαν μόνοι τους . Αν κάποιος αρσενικός τολμούσε να πάει ή έστω να περάσει από τα καφενεία , τότε όλες οι γυναίκες τον έδερναν . Το απόγευμα οι άντρες επέστρεφαν και πάλι στο χωριό και αναλάμβαναν πάλι τα « καθήκοντά » τους , συνεχίζοντας τη διασκέδαση στην αυλή της εκκλησίας . Στα νεότερα χρόνια το έθιμο αυτό ατόνησε και έτσι όλοι οι Καρμιώτες πήγαιναν στο πανηγύρι της Παναγίας της Χρυσοτριμιθιώτισσας , όπου έκαναν τις σούβλες τους και διασκέδαζαν μέχρι το απόγευμα και μετά γυρνούσαν στο Κάρμι μεθυσμένοι , για να συνεχίσουν να πίνουν και κάποτε να προκαλέσουν καβγά , έτσι για να συνεχίζεται η παράδοση . Από την άλλη , οι νεότεροι ασχολούνταν με διάφορα παιγνίδια στην αυλή της εκκλησίας μέχρι να νυχτώσει . Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβανόταν και την Τρίτη της Λαμπρής . Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων αυτών η καμπάνα της εκκλησίας κτυπούσε συνεχώς . Την παραμονή της Πρωτομαγιάς όλες οι νοικοκυρές κατασκεύαζαν και κρέμαζαν στις πόρτες τους στεφάνια από λουλούδια της εποχής για την υποδοχή της άνοιξης . Το απόγευμα της παραμονής της γιορτής του προφήτη Ηλία (19 Ιουλίου ) οι Καρμιώτες ανηφόριζαν για το ομώνυμο ξωκλήσι όπου γινόταν πανηγύρι .