ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΚΑΡΜΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ 64 ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ Την ώρα που γύριζε ο χρόνος έπαιζε ( κτυπούσε ) η καμπάνα για τουλάχιστον μισή ώρα . Κατά τις Σήκωσες ( σαρανταήμερο ή πενηνταήμερο ) έσμιγαν συγγενικές οικογένειες και γλεντούσαν ομαδικά . Πολλοί ντύνονταν μάσκες και περιφέρονταν μέσα στο χωριό και έκαναν πλάκες στα σπίτια όπου διασκέδαζαν άλλες παρέες . Το απόγευμα της Κυριακής της Σήκωσης , πολλοί μασκαρεύονταν και έκαναν διάφορα παιχνίδια στην αυλή της εκκλησιάς . Τη Δευτέρα της Καθαρής , οι Καρμιώτες έκοβαν τη « μούττη της Σαρακοστής » κάτω στον Άη Γιώρκη , στον κύριο δρόμο του χωριού , όπου γινόταν μεγάλο πανηγύρι . Και πάλι κατανάλωναν άφθονο κρασί . Μάλιστα δεν έλειπαν και τα ευτράπελα . Από την Εβδομάδα του Λαζάρου μέχρι και την Αγία Εβδομάδα όλοι οι κάτοικοι βρίσκονταν στο πόδι για τη γενική καθαριότητα και το « ασπρόγιασμαν » των σπιτιών μέσα κι έξω , καθώς επίσης το καθάρισμα και το πετρολάδιασμα των σιδερένιων κρεβατιών , για να γλιτώσουν από τους κορκούς . ( μυζητικά έντομα ) Το Σάββατο του Λαζάρου ο ιερέας του χωριού επισκεπτόταν όλα τα σπίτια του χωριού και έκανε αγιασμό . Οι χωριανοί τον κερνούσαν γλυκά και του πρόσφεραν αυγά ή μικρό χρηματικό ποσό ως ένδειξη σεβασμού . Καθ ’ όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα όλοι εκκλησιάζονταν , με αποκορύφωμα τη Μεγάλη Παρασκευή όταν γινόταν η περιφορά του Επιταφίου σε όλο το χωριό . Από νωρίς το πρωί οι κοπέλες στόλιζαν τον Επιτάφιο με λουλούδια , τα οποία απλόχερα πρόσφεραν οι συγχωριανοί από τους κήπους τους . Δύο με τρία αγόρια , με επικεφαλής τον γιο του παπά , πήγαιναν με γαϊδούρι μέχρι το χωριό Παλιόσοφος και έφερναν τους Μαηφόρους ( μυροφόρες ), που αφθονούσαν στην περιοχή εκείνη και τη νύχτα που προσκυνούσε ο κόσμος τον Επιτάφιο , ο παπάς πρόσφερε σε όλους από ένα τέτοιο λουλούδι . Κατά την περιφορά του Επιταφίου , από όπου περνούσε , οι νοικοκυρές ράντιζαν τον κόσμο με ροδόσταγμα και λιβάνιζαν τους πιστούς . Το πιο καλό και διασκεδαστικό έθιμο ήταν το μάζεμα των καυσόξυλων ( σύξυλα ) για τη λαμπρατζιάν , το οποίο άρχιζε από την αρχή του πεηντάμερου . Όλοι οι άνδρες του Καρμιού έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις από αυτό το έθιμο , γιατί στην προσπάθειά τους να κλέψουν ξύλα από τις σορούς που βρίσκονταν στις αυλές των σπιτιών των συγχωριανών μας , πολλές φορές γίνονταν αντιληπτοί από τους ιδιοκτήτες , οι οποίοι « τους έβαζαν του βούρου » ( τους κυνηγούσαν ). Τα ξύλα που μαζεύονταν , φυλάγονταν και φρουρούνταν καλά εκ περιτροπής μέχρι το Μεγάλο Σάββατο που στηνόταν η μεγάλη σωρός για τη λαμπρατζιάν , η οποία άναβε τη νύχτα του Καλού Λόγου και διαρκούσε μέχρι και το απόγευμα της Δευτέρας της Λαμπρής .