ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΚΑΡΜΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ 36 ΘΡΥΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ Η γειτνίαση του Καρμιού με το κάστρο του Αγίου Ιλαρίωνα , είχε ως αποτέλεσμα την επέκταση των θρύλων . Μεταξύ άλλων υπήρχε η εντύπωση στο Κάρμι , ότι κάποια υπόγεια σήραγγα ένωνε το χωριό με το κάστρο . Επίσης θεωρείται ότι προς το Κάρμι , έκανε τους περιπάτους της η βασιλική οικογένεια της Κύπρου , όταν παραθέριζε στον Άγιο Ιλαρίωνα . Ένας άλλος θρύλος , αναφέρεται σε κάποιο μαύρο ληστή που κρυβόταν σε ένα απόκρημνο σπήλαιο , ανατολικά του φρουρίου , ο οποίος παρακολουθούσε την περιοχή και αφού καταλήστευε τους διαβάτες τους σκότωνε . Ωστόσο , κάποιος κάτοικος του Καρμιού , βρήκε τον τρόπο και τον σκότωσε με όπλο που έκρυψε στη σέλλα του αλόγου του . Η περιοχή που κρυβόταν ο ληστής ονομάζεται « Μούττη του Μαύρου ». Κατά το τέλος του 16 ου αιώνα , πολλοί κάτοικοι της Κερύνειας μετακινήθηκαν προς το Κάρμι , εξαιτίας της τουρκικής κατάκτησης της πόλης το 1571. Η παράδοση λέει και για τη γενναία αντίσταση των Καρμιωτών κατά των Τούρκων , που ήθελαν να απαγάγουν γυναίκες για τα χαρέμια τους . Για τον λόγο αυτό οι Καρμιώτες ήταν γνωστοί και ως « Σουλιώτες », επειδή απέκρουσαν με επιτυχία τις προσπάθειες των Τούρκων να εγκατασταθούν στο χωριό ( Παυλίδης 2011, 5: 92 και 8: 248-252). Μια άλλη τοπική παράδοση λέει ότι επί Τουρκοκρατίας υπήρχε ένα φιρμάνι , που έγραφε πως ο Τούρκος Αγάς μπορούσε να κοιμάται με τη νύμφη την πρώτη νύχτα του γάμου . Έτσι λοιπόν κάποιος θαρραλέος Καρμιώτης , ντύθηκε νύμφη και αφού τον σκότωσε , τον έδεσαν πίσω στο άλογό του και τον έστειλαν πίσω στο χωριό Καζάφανι , όπου ήταν και η έδρα του , ( αφηγήσεις ηλικιωμένων Καρμιώτισσων Σοφίας Σιαηλή και Ελένης Κωστή Σκοτεινιώτη ). Μια άλλη παράδοση εκ στόματος γερόντων στο Κάρμι , ( προσωπική συνέντευξη με τον παππού μου Γεώργιο Σιαηλή ) όταν ήμουν μικρός , έλεγε ότι τον παλιό καιρό οι Καρμιώτισσες έπαιρναν τα λερωμένα τους ρούχα και τα έπλεναν στο τρεχούμενο νερό του Δράκου , στην ομώνυμη τοποθεσία δύο χιλιόμετρα ανατολικά του χωριού . Ένα βράδυ λένε στο Κάρμι , κατά τα δωδεκάμερα , κάποιος Καρμιώτης που νυχτώθηκε στα χωράφια και περνούσε από την περιοχή εκείνη του Δράκου , άκουσε κλάματα μικρού παιδιού ή βρέφους . Νομιζόμενος ότι κάποια γυναίκα το ξέχασε εκεί κατά το πλύσιμο των ρούχων , κατέβηκε και πήρε το μωρό με σκοπό να το πάρει στο χωριό . Όταν το έβαλε στο γαϊδούρι να καθίσει μαζί του , τότε το μικρό μωρό άρχιζε και τέντωνε τα πόδια του που έφταναν στον δρόμο και εμπόδιζαν έτσι το γαϊδούρι να προχωρήσει . Τότε ο Καρμιώτης κάτι υποψιάστηκε και από τον φόβο του άγγιξε κατά λάθος , με το τσιγάρο του το πόδι του παιδιού και αμέσως μαζεύτηκε και πάλι και προχώρησε το γαϊδούρι .