ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΚΑΡΜΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ 212 Το δάσος όμως πάνω από το Κάρμι που ανήκε και αυτό στην οικογένεια Saletovich δεν εκποιήθηκε μαζί με το Φουντζί γιατί είχε ξεχωριστό τίτλο ιδιοκτησίας και έτσι παρέμεινε στην ιδιοκτησία των απογόνων του Felix Saletovich μέχρι το 1906. Τον ίδιο κιόλας χρόνο (1880) ο νέος ιδιοκτήτης Μιχαήλ Σιακαλλής αναγκάστηκε να μεταπουλήσει το Φουντζί διότι αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα . Το αγόρασαν ο έμπορος Γεώργιος Παπαδόπουλλος και ο δικηγόρος , βουλευτής και μεγαλοκτηματίας Πασχάλης Κωνσταντινίδης από τη Λευκωσία . Αργότερα και οι δύο παραχώρησαν το μερίδιό τους ο μεν Γεώργιος Παπαδόπουλλος στην κόρη του Κατίνα και ο Πασχάλης Κωνσταντινίδης στον γιό του Νεοπτόλεμο Πασχάλη που νυμφεύτηκε την Κατίνα Γεωργίου Παπαδόπουλλου . Η οικογένεια Saletovich πούλησε όλα τα ακίνητα που είχε στην Κερύνεια . Τις μεγάλες αποθήκες των χαρουπιών που βρίσκοναν κοντά στο λιμάνι , δυτικά του τζαμιού τις αγόρασε η οικογένεια Φιερού . Το 1882 πουλήθηκαν τα δύο από τα τρία σπίτια κονάκια της οικογένειας που βρίσκονταν και αυτά στο λιμάνι , και τα αγόρασε ο Θεοχάρης Μιτσής από τη Λεμύθου , που ήρθε με την οικογένειά του εκείνη τη χρονιά με την ευκαιρία του διορισμού του ως δικαστής . Στην ιδιοκτησία της οικογένειας Saletovich ανήκαν και δύο κτήματα στην Κερύνεια όπου στο πρώτο κτίστηκε η δημοτική αγορά στην οποία στεγάστηκε το παλιό Δημαρχείο της πόλης και το δεύτερο κτήμα παραχωρήθηκε δωρεάν και κτίστηκε το νοσοκομείο . Το Φουντζί παρέμεινε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Πασχάλη για ογδόντα πέντε περίπου χρόνια και ενοικιαζόταν σε διάφορα άτομα . Οι κάτοικοι του Καρμιού και του Αγίου Γεωργίου έλεγαν ότι το 1920 ο Καρμιώτης Κλεάνθης Μορφάκης ενοικίασε το τσιφλίκι και ότι παρήγαγε 20.000 λίτρες λάδι ( η λίτρα ισούται με δυόμισι οκάδες ). Η ίδια οικογένεια συνέχιζε την ενοικίαση του τσιφλικιού μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 1950. Ο Νέαρχος Κληρίδης αναφέρει ότι στη δεκαετία του 1950 το Φουντζί είχε 15.000 δέντρα . Γύρω στα 1960 ο γιός και κληρονόμος του Νεοπτόλεμου Πασχάλη , Πασχαλάκης , πούλησε το νερό του Δράκου στη συνεργατική του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας για την υδροδότηση του χωριού , ενώ λίγα χρόνια αργότερα πούλησε ολόκληρο το τσιφλίκι στις συνεργατικές του Καρμιού και του Αγίου Γεωργίου για 90.000 λίρες . Το Φουντζί αγοράστηκε τελικά από ενενήντα κατοίκους των δύο χωριών μετά από τον διαχωρισμό του σε μερίδια και με κλήρωση έπαιρνε ο καθένας όποιο κέρδιζε , πληρώνοντας το ποσό των χιλίων λιρών . Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955 - 1959 στο Φουντζί υπήρχε κρησφύγετο όπου φιλοξενούσε κατά καιρούς τους καταζητούμενους ομαδάρχες και άλλους αγωνιστές με τη βοήθεια των οικογενειών Όμηρου Μορφάκη και Αντώνη Πράτσου που ενοικίαζαν το αγρόκτημα και κατοικούσαν στο Φουντζί .