ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΜΕΡΟΣ ¼ 199 Η εφημερίδα « Πολίτης » στις 2 Οκτωβρίου 2011 δημοσιεύει άρθρο της Τουρκάλας δημοσιογράφου Sevgul Uludag που αναφέρει ότι σύμφωνα με πληροφορίες που συνέλεξε η ίδια από Τούρκους κατοίκους του τουρκοκυπριακού χωριού Αγύρτα , ανακάλυψε ότι ο Αριστοτέλης Νικόλα Χατζηκώστα από το Κάρμι είχε πολύ καλούς Τούρκους φίλους από τα γύρω χωριά και διατηρούσε άριστες σχέσεις μαζί τους . Έτρωγαν και έπιναν μαζί και εκείνο τον καιρό , οι άνθρωποι δεν ήταν απλά « φίλοι », ήταν περισσότερο από αδέλφια τονίζει . Και συνεχίζει : Υπήρχε μόνο ένας βοσκός από την Αγύρτα που δεν συμπαθούσε τον Αριστοτέλη . Έβοσκε τα κατσίκια του στα καλλιεργημένα χωράφια του Αριστοτέλη και ο Αριστοτέλης διαμαρτυρόταν . Ο Μ . από την Αγύρτα μια φορά είχε προσπαθήσει να σκοτώσει τον Αριστοτέλη , ρίχνοντάς του πέτρες , αλλά ευτυχώς η κόρη του Μ . τον σταμάτησε πριν να τον βλάψει . Σύμφωνα με έναν από τους αναγνώστες μου , συνεχίζει η Τουρκάλα δημοσιογράφος , ο υιός του Μ . τον συνέλαβε από την περιοχή « Αλακάτι » στις 13 Ιανουαρίου 1964, τον είχε κτυπήσει με ένα ξύλο στο κεφάλι και ο Αριστοτέλης λιποθύμησε . Μετά τον έβαλε πάνω σ ’ ένα γαϊδούρι και τον πήρε στην Αγύρτα . Τον σκότωσαν και τον έθαψαν σ ’ ένα πηγάδι στην Κιομουρτζιού . Ο αναγνώστης αυτός μου έδειξε και την περιοχή που ήταν το πηγάδι , και εγώ με τη σειρά μου το έδειξα στους λειτουργούς της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων . Τέλος αναφέρει ότι σε συνάντηση που είχε στο χωριό Κάτω Δρυς με τα αδελφότεκνα του Αριστοτέλη , Δημήτρη Μάρκου και Νίκο Τσιουρτή , τους ενημέρωσε σχετικά με τις πληροφορίες που συνέλεξε . Η Τουρκάλα δημοσιογράφος επισκέφθηκε και τα αδέλφια του Αριστοτέλη , Ευθαλία Ξενή Τσιουρτή και Ελένη Αριστόδημου και συνομίλησε μαζί τους σχετικά . Η ΜΑΖΙΚΗ ΜΕΤΟΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΡΜΙΩΤΩΝ Στα μέσα περίπου του 20 ού αιώνα η ζωή στο Κάρμι πέρασε την πιο δύσκολη περίοδο . Η έλλειψη εργασίας , με αποκορύφωμα τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και τον απελευ - θερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959, ο ξεριζωμός και η προσφυγιά μας το 1974, οι παρατεταμένες ανομβρίες όπου η παραγωγή διαφόρων αγαθών όλο και λιγόστευε , ανά - γκασαν πολλούς συγχωριανούς μας , σε μετανάστευση σε άλλες χώρες ή μετοίκηση σε άλλες πόλεις στην Κύπρο για μια καλύτερη ζωή . Πολλοί Καρμιώτες προτίμησαν το Ηνωμένο Βασίλειο ευθύς αμέσως μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου το 1960. Άλλοι κατέφυγαν στη μακρινή Αυστραλία , στον Καναδά , στην Αφρική και στην Ελλάδα . Ελάχιστοι είναι εκείνοι που επαναπατρίστηκαν στη γη που τους γέννησε . Στην πλειονότητά τους όσοι έχουν ξενιτευτεί ρίζωσαν για καλά στη νέα τους πατρίδα . Όσο περνούν τα χρόνια και επέρχονται νέες γενεές , φυσικό επακόλουθο είναι το ρίζωμα και η μονιμότητα στους ξένους τόπους , να είναι αναπόφευκτα . Εμείς , όλοι οι Καρμιώτες που μείναμε στην Κύπρο , πάντα τους θυμόμαστε και τους ευλογούμε , ελπίζοντας μια μέρα να γίνει το θαύμα που όλοι περιμένουμε , να επιστρέψουμε όλοι πίσω στη γη που μας γέννησε , στο αγαπημένο μας χωριό το ΚΑΡΜΙ .