ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΚΑΡΜΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ 196 ΜΝΗΜΗΣ ΠΟΡΕΙΑ ( Του Θεωνά Παπανικολάου ) Στου πλατανιού τις κορυφές Σαν ευρεθεί κανείς σ΄αυτές Γεμίζει μέσα του χαρές Που βλέπει όλο ομορφιές . Ο πάνω κάμπος χαμηλά Που΄χει τα δέντρα του πυκνά Μας δίνει μες στη χειμωνιά Μανιτάρια ωραία και γλυκά . Πιο κάτω είναι το χωριό Λέγεται Κάρμι ηρωικό Είναι πολύ σιωπηλό Γιατί του διώξαν το λαό . Η ομορφιά του είναι εκεί Μας περιμένει να χαρεί Όταν μας δει όλους μαζί Κι η εκκλησιά του λειτουργεί . Πατρής , Ηράκλης και Σμιλής Βαντζιέλης , Γώγος και Φανής Ευθύβουλος , Μεϊτανής Πάντοτε ήταν ανοικτοί Στα καφενεία τους να μπεις . Ο Γρηγόρης του Ευτυχή Δίπλα στου Μεϊτανή Πύρωνε πάντα το φουρνί Για νόστιμο οφτό γλυκύ . Όλοι αυτοί με τον παπά Που ΄χε φωνή πολύ γλυκιά Ήτανε πρότυπα καλά Για του χωριού μας τα παιδιά . Ο λόγος μου παρηγορεί Του Καρμιώτη που πονεί Που με καρδιά Ελληνική Μες ΄το χωριό θέλει να ζει .