ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΚΑΡΜΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ 184 Ο ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΚΑΡΜΙ ΚΑΙ Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΤΟ 1974 ( Του Αντρέα Κωνσταντίνου Πίσσα ) Από την πρώτη κιόλας στιγμή του πολέμου (20 Ιουλίου 1974) προσέτρεξα περπατητός μαζί με άλλους συγχωριανούς μου στο στρατόπεδο 251 Τ . Π . στη Γλυκιώτισσα σε μια δύσκολη πορεία βαλλόμενοι συνέχεια από τα τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα , πλοία και με όλμους από τον Άγιο Ιλαρίωνα . Αφού πήραμε όπλα μαζευτήκαμε όλοι οι Καρμιώτες και αποφασίσαμε να κινηθούμε προς το μέρος της απόβασης στο Πέντε Μίλι . Μπήκαμε σε ένα φορτηγό και ξεκινήσαμε δυτικά προς Άγιο Γεώργιο . Σε κάποια στιγμή στο κέντρο του χωριού μάς πολυβόλησαν τα τουρκικά αεροπλάνα και πεταχτήκαμε από το φορτηγό και τρέχαμε να καλυφτούμε . Κάποιος στρατιώτης άγνωστος σε μας ερχόταν από δυτικά τρέχοντας φοβισμένος και μας ενημέρωσε ότι οι Τούρκοι είχαν αποβιβάσει αρκετό στρατό στην ξηρά και ότι μαίνονται εκεί σκληρές μάχες με τους λιγοστούς δικούς μας στρατιώτες που πρόφτασαν και πήγαν μέχρι εκεί . Μας είπε επίσης ότι συλλαμβάνουν όποιον περνά από τον κύριο δρόμο και να μην κινηθούμε προς τα εκεί . Τότε όλοι μαζί αποφασίσαμε να κινηθούμε προς τα υψώματα βόρεια του Καρμιού στους Βουνούς για να βλέπουμε τι γίνεται και να δώσουμε εκεί τη μάχη υπερασπιζόμενοι το χωριό μας . Μόλις πήραμε τις θέσεις μας γίναμε αντιληπτοί τόσο από τον Άγιο Ιλαρίωνα , όσο και από τα πλοία και άρχισαν βροχή οι όλμοι και οι κανονιές εναντίον μας . Αλλάζαμε θέσεις συνεχώς και διανυχτερεύαμε εκεί παρ΄όλες τις επιθέσεις που δεχόμαστε συνεχώς από τους Τούρκους . Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε μέχρι και την Τρίτη (23 Ιουλίου ) αργά το απόγευμα όταν οι Τούρκοι προχώρησαν να καταλάβουν και το Κάρμι αφού είχαν ήδη καταλάβει το γειτονικό Τριμίθι . Εμείς παρακολουθούσαμε όλες τις κινήσεις των Τούρκων και ταμπουρωθήκαμε στις νοτιοδυτικές παρυφές του χωριού στις τοποθεσίες Κουρβελλούιν και Πάνω Κάμπος . Οι Τούρκοι προτίμησαν και διανυχτέρευσαν την Τρίτη έξω από το χωριό στις τοποθεσίες Εκατομμύρια , Βουνοί , και Παλιάλωνα . Την Τετάρτη μετά το μεσημέρι κινήθηκαν ταυτόχρονα από όλες τις κατευθύνσεις ερχόμενοι προς κατάληψη του Καρμιού . Τότε πήραμε την απόφαση να μη πυροβολήσουμε και σκοτώσουμε την πρώτη ομάδα που μας πλησίασε στα 200 μέτρα στα Χωραφούδκια για τον λόγο ότι βλέπαμε πολλούς Τούρκους στρατιώτες να κατευθύνονται προς το χωριό πράγμα που σήμαινε ότι ήταν πλέον ζήτημα μισής ώρας να το καταλάβουν και φοβηθήκαμε ότι θα σκότωναν όλους τους Καρμιώτες που ήσαν εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους . Τότε πάνω στον πανικό κάποιοι από την ομάδα προτίμησαν να πάνε μέσω του βουνού στον Προφήτη Ηλία , να ενωθούν με τις εκεί δικές μας δυνάμεις , και άλλοι , μαζί τους εγώ , εγκλωβιστήκαμε στο χωριό και μας συνέλαβαν οι Τούρκοι στρατιώτες από τα σπίτια μας . Αφού μας συγκέντρωσαν όλους στη