ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΚΑΡΜΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ 180 αλλά κρυβόμασταν δίπλα σε πετρόκτιστες δόμες κοντά στο σπίτι μου . Θυμάμαι πολύ έντονα πως ένιωθα όταν άκουγα το σφύριγμα των βλημάτων των όλμων καθώς έπεφταν δίπλα μας . Κάθε σφύριγμα και αγωνία μήπως πέσει πάνω μας . Ως εκ θαύματος μπορώ να πω ότι γλιτώσαμε από τους όλμους που έπεφταν ο ένας μετά τον άλλο . Ένα βλήμα έπεσε πάνω στο γαϊδούρι του γείτονά μας του Μελή και το έκαμε κομμάτια . Σε κάποια φάση είδαμε να προκαλείται και πυρκαγιά πολύ κοντά μας από το βλήμα που έπεσε σε ξηρά χόρτα . Η πυρκαγιά όλο και προχωρούσε ανηφορίζοντας προς το βουνό ανεξέλεγκτη καίοντας όλη τη βλάστηση από δέντρα και θάμνους που έβρισκε μπροστά της . Θυμούμαι ακόμα πολύ έντονα πως έγινε το χρώμα του ουρανού από τους πυκνούς καπνούς των πολλών πυρκαγιών που προκαλούνταν από τα βλήματα . Τουλάχιστον τις τρεις πρώτες μέρες προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω αν αυτά που βίωνα ήταν ένα εφιαλτικό όνειρο ή αν ήταν πραγματικότητα . Πόσο θα ήθελα να συνέβαινε το πρώτο . Η τρίτη ημέρα του πολέμου ( Δευτέρα 22 η Ιουλίου ) μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι ήταν η χειρότερή μας μέρα γιατί από το πρωί μέχρι το βράδυ μας έριχναν βλήματα όλμων από τον Άγιο Ιλαρίωνα . Πρέπει εδώ να αναφέρω ότι γύρω στο μεσημέρι της Δευτέρας ήρθαν στο σπίτι μας ο αδελφός μου ο Γιώργος και ο αρραβωνιαστικός μου Αντρέας οπλισμένοι , γιατί πεινούσαν πολύ . Μας είπαν ότι πήγαν με άλλους χωριανούς πεζοί μέχρι το στρατόπεδο στη Γλυκιώτισσα και αφού βρήκαν όπλα μπήκαν σ ’ ένα φορτηγό και ήρθαν και πήραν θέσεις μάχης κάτω στους Βουνούς βόρεια του χωριού , πολύ κοντά στο σημείο της απόβασης των Τούρκων . Σε κάποια φάση τους εντόπισαν και από τα πλοία και από τον Άγιο Ιλαρίωνα και τους έβαλλαν συνεχώς με όλμους και οβίδες από τα πλοία . Πιστεύω ότι για να μην είχαν έρθει νωρίτερα οι Τούρκοι στο Κάρμι , συνέτεινε και η παρουσία των δικών μας δυνάμεων στην περιοχή . Μέσα στη σύγχυση και τον πανικό που προκαλούσαν οι θεριστικές βολές όλμων εναντίον μας ο Σωτήρης του Ττομπούλα αποφάσισε να φύγει προς το βουνό να γλιτώσει αφήνοντας πίσω τη γυναίκα και τα παιδιά του . Όταν ήρθαν για λίγο ο αδελφός μου και ο αρραβωνιαστικός μου για να μας δουν , ο αρραβωνιαστικός μου , μου πρότεινε να φύγω μαζί του προς το βουνό αν ήθελα . Αυτό δεν μπορούσα να το κάνω γιατί σκέφτηκα την περίπτωση να γλίτωνα και η οικογένειά μου να σκοτωνόταν . Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο δεν θα ήθελα να ζω . Ήταν τότε που ακούσαμε από το ραδιόφωνο ότι τα Ηνωμένα Έθνη διέταξαν εκεχειρία και κατάπαυση του πυρός . Εν τω μεταξύ οι γραμμές μας στην περιοχή Πικρού Νερού έσπασαν και βλέπαμε γραμμή τα τουρκικά άρματα να κινούνται προς την κατάληψη και της Κερύνειας μας . Σαν επακόλουθο του άνισου αυτού πολέμου στην περιοχή , πολλοί Ελληνοκύπριοι στρατιώτες περνούσαν από το σπίτι μας καθώς οπισθοχωρούσαν και τους δίναμε νερό να πιούν . Το ίδιο σκηνικό επικρατούσε και την τέταρτη μέρα του πολέμου ( Τρίτη 23 Ιουλίου ) χωρίς καμιά αντίσταση πλέον από μέρους μας και οι Τούρκοι εκμεταλλεύτηκαν την

RkJQdWJsaXNoZXIy MzU4MTg0