ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΚΑΡΜΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ 178 Λευκωσία σε στρατόπεδο της Αθαλάσσας ( έμπεδον ) για ανακατάταξη . Εκεί μας έδωσαν δύο μέρες άδεια και μετά παρουσιαστήκαμε στο τρίτο τακτικό συγκρότημα που έδρευε πίσω από το προεδρικό μέγαρο , δυτικά . Εν τω μεταξύ πληροφορηθήκαμε ότι οι τούρκοι είχαν διώξει τους συγχωριανούς μας από το Κάρμι και τους έφεραν με λεωφορεία στις ελεύθερες περιοχές . Τους συναντήσαμε στο υπόγειο του ξενοδοχείου Κοσμοπόλιταν στη Λευκωσία όπου πήγαμε και τους είδαμε . Στις 14 Αυγούστου ξυπνήσαμε και πάλιν με τον εκκωφαντικό θόρυβο των τουρκικών αεροπλάνων που υπερίπταντο της Λευκωσίας . Μας πολυβόλησαν και εμάς και ταμπουρωθήκαμε όλη την ημέρα μέσα σε προχώματα μέχρι η ώρα 2 το πρωί όταν μας μετέφεραν με φορτηγά αυτοκίνητα έξω από ένα χωριό που αργότερα μάθαμε ότι ήταν το Τσέρι . Εκεί βγάλαμε χαρακώματα κάτω από τις ελιές για να προστατευτούμε από τα αεροπλάνα που μας πολυβολούσαν από ψηλά φοβούμενοι τα αντιαεροπορικά μας . Ακολούθως μας έστειλαν σε ένα άλλο τάγμα μαζί με τον Γιώργο Σιαηλή και τον γαμπρό του Αντρέα Κυπριανού . Την Παρασκευή το μεσημέρι αφού μας συγκέντρωσαν μας είπαν ότι θα φεύγαμε , αλλά δεν μας είπαν πού θα πηγαίναμε , και μας έβαλαν σε φορτηγά . Κοντά στην αεροπορική βάση μας κτύπησαν τα αεροπλάνα . Ξαναμπήκαμε στα φορτηγά και μας έφεραν μέσω της νότιας πλευράς του Αγίου Δομετίου κοντά στον Ιππόδρομο λέγοντάς μας ότι θα αντικαθιστούσαμε τους άλλους που είτε έφυγαν , είτε σκοτώθηκαν στις μάχες . Σκοπός μας ήταν να σταματήσουμε την προέλαση των Τούρκων . Στην περιοχή διεξήγοντο οι πιο σκληρές μάχες με τους άνδρες της ΕΛΔΥΚ να αποκρούουν τις απανωτές επιθέσεις των Τούρκων επιφέροντάς τους πολλές απώλειες . Εν τω μεταξύ οι όλμοι και οι αεροπορικές επιδρομές συνεχίζονταν και οι σφαίρες δεν μας άφηναν να ψηλώσουμε κεφάλι . Κάτι που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι δεχόμασταν σφαίρες ντουμ - ντουμ . Εμείς οι τρεις συγχωριανοί με ένα ξένο έφεδρο ανθυπολοχαγό μπήκαμε σε ένα σπίτι στη γωνία απέναντι από τον Ιππόδρομο . Ζητήσαμε να μας στείλουν μπαζούκας για τα άρματα . ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ . Απέναντι βλέπαμε τα στρατόπεδα ΕΛΔΥΚ και ΤΟΥΡΔΥΚ και πως κινούντο οι Τούρκοι πίσω από τα άρματα τους . Όσο και να τους έριχνες αυτοί προχωρούσαν προς το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ . Τη νύχτα της Παρασκευής 16 Αυγούστου ακούσαμε ότι η Τουρκία δέχθηκε εκεχειρία . Την επομένη μαζί με τους χωριανούς αρχίσαμε να μπαίνουμε στα διάφορα σπίτια και αφού σπάζαμε μερικά ξύλινα φυλλαράκια τοποθετούσαμε σωλήνες για να νομίζουν οι Τούρκοι ότι ήταν φυλάκια και να μη προχωρούν . Σε μια περίπτωση κοντά στον ποταμό Κλήμο , καταλάβαμε ένα σπίτι και ζητήσαμε ενισχύσεις να το κρατήσουμε ως φυλάκιο . Ο διοικητής μάς διέταξε να κάνουμε υποχώρηση γιατί δεν μπορούσε να μας στείλει ούτε και έναν στρατιώτη , και έτσι υποχρεωτικά το εγκαταλείψαμε . Σήμερα είναι φυλάκιο των Τούρκων . Στην περιοχή παρέμεινα μέχρι τον Οκτώβρη έφεδρος παρόλο που δικαιούμουν να παρουσιαστώ στη δουλειά μου .