ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΚΑΡΜΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ 176 ρίξετε στις ερπύστριες των αρμάτων ( ωσάν να είμασταν σε κατοικημένη περιοχή στον πόλεμο του 1940). Όταν τον ρώτησα αν ήξερε πού είναι οι Τούρκοι και πού οι δικοί μας , δεν ήξερε να μου απαντήσει και μας έστελλε στη σφαγή . Αφού μεταφέραμε το μήνυμα και στους άλλους συγχωριανούς μας ομόφωνα αποφασίσαμε ότι η διαταγή του ήταν εξωφρενική και δεν την εκτελέσαμε . Εν τω μεταξύ οι πολυβολισμοί και κανονιοβολισμοί από τα πλοία προκαλούσαν πολλές πυρκαγιές περιμετρικά του Καρμιού οι οποίες άρχισαν να μας ζώνουν . Η ίδια κατάσταση εξακολούθησε και καθόλη τη διάρκεια της νύχτας με πολυβολισμούς εκατέρωθεν και εμείς άγρυπνοι αγωνιούσαμε τι θα ακολουθήσει από στιγμή σε στιγμή . Την Κυριακή η ίδια κατάσταση με τους Τούρκους να περιορίζονται μόνο στη περιοχή του Πικρού Νερού μέχρι και το πρωί της Δευτέρας 22 Ιουλίου 1974. Από νωρίς το πρωί ακούαμε ότι θα γινόταν εκεχειρία . Γύρω στις 7 το πρωί ξαναπήγα με τον Γιώργο τον Σιαηλή να δώσουμε πληροφορίες από το τηλέφωνο στους αξιωματικούς του συγκροτήματος . Ενώ επιστρέφαμε , το Κάρμι ολόκληρο άρχισε να δέχεται καταιγισμό θεριστικών βολών όλμων από τον Άγιο Ιλαρίωνα . Κοντά στη βρύση του χωριού δίπλα από το καφενείο του Ευθύβουλου ένας όλμος έπεσε κοντά μας ( τα σημάδια του οποίου φαίνονται μέχρι σήμερα στο ντεπόζιτο νερού ), χωρίς να κτυπηθούμε εμείς . Κάποιο άλλο βλήμα κτύπησε και έκοψε από τη μέση το ένα από τα τρία κυπαρίσσια της Λευκούς του Χατζιή . Κινηθήκαμε προς τα Χωραφούδκια και κρυφτήκαμε στους σπήλιους κοντά στο σπίτι του Δημήτρη Πιερή . Κάποιος μέτρησε 94 βολές όλμων , αλλά πιστεύω ότι ήσαν πολύ περισσότερες . Κατά το απόγευμα μπορέσαμε να φύγουμε από εκεί και να βρεθούμε με τους άλλους συγχωριανούς μας . Το πώς γλυτώσαμε τόσο εμείς όσο και οι υπόλοιποι Καρμιώτες χωρίς κανένα θύμα εκείνη την μέρα , μόνο ο Θεός το ξέρει . Γύρω στο μεσημέρι της Δευτέρας είδαμε τα τουρκικά άρματα να κινούνται ομαδικά σπάζοντας τις γραμμές μας στο Πικρό Νερό και τον Άγιο Γεώργιο προς την Κερύνεια . Οι τελευταίοι στρατιώτες που αμύνονταν στην περιοχή , κυρίως οι καταδρομείς της 33 μοίρας , αντιστάθηκαν σθεναρά και κατάφεραν σοβαρά πλήγματα στον εχθρό ( όπως αφηγείται ο συγχωριανός μας τότε λοχίας της 33 μοίρας Θεωνάς Παπανικολάου στο βιβλίο του « Με την 33 μοίρα στον πόλεμο του 1974»). Αφού έσπασαν οι γραμμές πολλοί στρατιώτες και πολίτες που ήσαν στην περιοχή περνούσαν από το Κάρμι και διέφευγαν μέσω του βουνού για να γλιτώσουν , μας πληροφόρησαν ότι οι Τούρκοι έσπασαν τις γραμμές μας και πάνε για κατάληψη της Κερύνειας . Δεν προχώρησαν όμως νότια προς Τριμίθι και Κάρμι . Την Τρίτη το απόγευμα άλλοι που περνούσαν από το Κάρμι για να γλυτώσουν , μας πληροφόρησαν ότι οι Τούρκοι είχαν κιόλας καταλάβει το Τριμίθι και σειρά θα πάρει και το Κάρμι . Είδαμε τους Τούρκους να κατευθύνονται προς το Κάρμι από τέσσερεις κατευθύνσεις και στρατοπέδευσαν έξω από το χωριό στο ύψος των βουνών