ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΜΕΡΟΣ µ 171 Παντού υπήρχε ησυχία και μόνο οι θόρυβοι των τουρκικών τάνκς ακούονταν που περιφέρονταν στους δρόμους και στις γύρω περιοχές . Ήδη από τη Δευτέρα 22 Ιουλίου γύρω στις δέκα το πρωί έσπασαν οι γραμμές μας στο Πικρό Νερό και ο τουρκικός στρατός έκανε εκκαθαρίσεις στον Άγιο Γεώργιο και γύρω στο μεσημέρι κατέλαβαν και την πόλη της Κερύνειας . Όμως οι Τούρκοι δεν κινήθηκαν να καταλάβουν τη συνοικία Παλιάμπελα και Καλαμερή , ούτε προς τα χωριά Τριμίθι και Κάρμι για διάφορους λόγους όπως , ο φόβος για ύπαρξη δικών μας δυνάμεων στη περιοχή ή λόγω του ότι δεν υπήρχε άλλη διέξοδος στα χωριά αυτά και έτσι θα έμεναν εγκλωβισμένοι εκεί ή επειδή η περιοχή συνδεόταν με τις δικές μας δυνάμεις του Προφήτη Ηλία και έτσι ορεινή όπως ήταν δεν ήταν εύκολο να κάνουν εκκαθαρίσεις . Αξίζει να σημειωθεί ότι όσοι Καρμιώτες πήγαν στον πόλεμο ( πολλοί δεν πήγαν για δικούς τους λόγους ), είχαν καταλάβει τους λόφους βόρεια του Καρμιού πολύ κοντά στο Πικρό Νερό όπου ελάμβανε χώρα η απόβαση των Τούρκων και όταν έγιναν αντιληπτές οι θέσεις τους τόσο από τον Άγιο Ιλαρίωνα , όσο και από τα πολεμικά πλοία , τους έβαλλαν συνεχώς με όλμους και με πυροβολικό . Πιστεύω ότι η παραμονή των Καρμιωτών που πήγαν στον πόλεμο και διατηρούσαν τις θέσεις τους έξω από το χωριό μέχρι που καταλήφθηκε από τους Τούρκους την Τετάρτη 24 Ιουλίου 1974 το απόγευμα , συνέβαλε θετικά στη μετέπειτα συμπεριφορά των Τούρκων στρατιωτών στους Καρμιώτες , διότι παρόλο που κόντεψαν τους δικούς μας σε σημείο αναπνοής στην τοποθεσία Χωραφούδκια , δεν άνοιξαν πυρ εναντίον τους για τρεις λόγους . Πρώτον , αν οι Καρμιώτες σκότωναν μερικούς Τούρκους αυτοί θα εκδικούνταν τους συγχωριανούς που εγκλωβίστηκαν στο χωριό , δεύτερον , οι δικοί μας μπορούσαν να διαφύγουν προς το βουνό χωρίς να γίνουν αντιληπτοί , και τρίτον , έβλεπαν αμέτρητες φάλαγγες Τούρκων στρατιωτών από τρεις κατευθύνσεις να κατευθύνονται πάνοπλοι στο Κάρμι από το Τριμίθι , από το Πικρό Νερό μέσω του μονοπατιού , και από το δρόμο Φτέρυχα προς Κάρμι . Δεν τους είχαν εντοπίσει οι Τούρκοι και διέφυγαν μέσω του πυκνού δάσους προς τον Προφήτη Ηλία . Η μητέρα της Αντρούλλας μαζί με τον πατέρα της Σάββα και τον μικρό τους γιο Γιώργο , τις πρώτες ώρες της Τετάρτης βρέθηκαν με άλλους Αηγιωρκήτες να κρύβονται σε σπίτια στα Παλιάμπελα . Γύρω στο μεσημέρι αντιλήφθησαν τους Τούρκους στρατιώτες να μπαίνουν στα πρώτα σπίτια και να σπάζουν ό , τι εύρισκαν μπροστά τους και να πυροβολούν . Δημιουργήθηκε πανικός και τότε άρχισε και η οδύσσεια της οικογένειας . Ο Σαββής να δραπετεύει νότια προς τις τοποθεσίες Βόταμος , Δροτίρι , και Παλιάλωνα λέγοντας στη σύζυγό του Χαρίτα ότι θα φρόντιζε και τις αγελάδες του που βρίσκονταν στις περιοχές αυτές και ότι θα συναντηθούν στο Κάρμι . Η σύζυγός του Χαρίτα με τον μικρό της γιο έφυγαν και αυτοί από τα Παλιάμπελα χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τους Τούρκους και πήγαν πρώτα από το σπίτι τους στην Καλαμερή και αφού φόρτωσαν και το γαϊδούρι ξεκίνησαν για το Κάρμι . Κάποιοι Αηγιωρκήτες όμως παρέμειναν στα Παλιάμπελα και συνελήφθησαν από τους Τούρκους . Η Χαρίτα προχωρούσε για το Κάρμι