ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΜΕΡΟΣ µ 159 « Μην καθυστερείτε ». Πράγματι πολλοί καταδρομείς αψηφώντας τον κίνδυνο , μιμούμενοι τον λοχαγό ορμούσαν εναντίον των αρμάτων , ρίχνοντας τους χειροβομβίδες και ριπές με τα αυτόματά τους . Οι μάχες που επακολούθησαν ήταν σκληρές προς όλες τις κατευθύνσεις . Αγώνας σώμα με σώμα . Στιγμές γενναιότητας και ηρωισμού . Τα εχθρικά άρματα πολεμούσαν με τα στήθη των ηρωικών συναδέλφων καταδρομέων . Οι λοχίες Σκούρου Δημήτριος , Τραντής Σάββας , Κοτζιαμάνης Λάμπρος , Μάρκου Λοϊζος , οι δεκανείς Ευαγγέλου Ανδρέας , Λοής Ανδρέας , Νικολάου Νίκος και άλλοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί μαζί με τους άντρες τους , έβγαιναν στους όχτους και στις δόμες ( ξερολιθιές ) του κεντρικού δρόμου και έριχναν χειροβομβίδες εναντίον των διερχομένων αρμάτων . Σε κάποια στιγμή ο ριψοκίνδυνος λοχίας Μάρκου Λοΐζος έριξε τη χειροβομβίδα του στο άρμα , αλλά με τη φόρα που έτρεχε αυτό , η χειροβομβίδα στράφηκε πίσω προς το μέρος του . Η έκρηξη ευτυχώς τον βρήκε πεσμένο στο αυλάκι του δρόμου με ελαφρά τραύματα στη ράχη . Λίγο πιο πέρα ήταν άξια θαυμασμού η τόλμη που επέδειξε ο οπλοπολυβολητής Γρηγόρης Ιωαννίδης από το Τριμίθι . Ταμπουρωμένος πίσω από ένα παλιό και άχρηστο φορτηγό , δίπλα στον καλαμιώνα , αιφνιδίασε από τα 50 μέτρα στρατιώτες του εχθρικού πεζικού που ακολουθούσαν τα άρματα . Σύμφωνα με μαρτυρίες συναδέλφων καταδρομέων , οι αντίπαλοι στρατιώτες έρχονταν μπουλούκια - μπουλούκια από το ίδιο σημείο . Το οπλοπολυβόλο του Γρηγόρη Ιωαννίδη και τα αυτόματα της ομάδας του Μάρκου Λοΐζου , Σκούρου Δημήτριου και των άλλων παλικαριών επέφεραν στην εχθρική αγέλη βαριές απώλειες . Ταυτόχρονα εκτυλίχθηκαν πράξεις λεβεντιάς που δεν υπάρχουν λόγια να τις χρωματίσουν . Τραυματισμένοι καταδρομείς , όπως ο καταδρομέας Χριστάκης Αλεξάνδρου , κάλυπταν συναδέλφους τους , για να διαφύγουν και ξεψυχούσαν φωνάζοντας ΕΛΛΑΣ - ΚΥΠΡΟΣ - ΕΝΩΣΙΣ . Η συγκινητική και δυναμική αυτή προσπάθεια βοήθησε ευτυχώς τους περισσότερους μας και ξεφύγαμε από τον κλοιό των Τούρκων . Δυστυχώς όμως κινηθήκαμε προς την Κερύνεια με προορισμό το Πέλλα - Παϊς ( βάση Μοίρας ). Η επιλογή αυτή δεν ήταν και η καλύτερη . Το δειλινό της προηγούμενης μέρας είχαμε εγκαταλείψει τον Άγιο Ιλαρίωνα . Οι Τούρκοι θα περιορίζονταν εκεί ; Ή μήπως θα προωθούνταν ; Ποιος θα τους απωθούσε ; Οι λίγοι στρατιώτες που βρίσκονταν εκεί ή οι γέροι και τα γυναικόπαιδα του χωριού ; Επίσης , στη δυτική πλευρά της Κερύνειας βορείως του τουρκοκυπριακού χωριού Τέμπλος και κατά μήκος του κεντρικού δρόμου , που οδηγεί στην πόλη , υπήρχε ένα ξέφωτο μήκους και πλάτους περίπου 800 και 500 μέτρων αντίστοιχα . Στο μέρος αυτό οι καταδρομείς θα διατρέχαμε θανάσιμο κίνδυνο , γιατί θα βρισκόμασταν εκτεθειμένοι , αφενός στα πυρά των εχθρικών πολυβολείων του τουρκοκυπριακού χωριού Τέμπλος και , αφετέρου των Τούρκων αλεξιπτωτιστών , που κατέφθαναν από τα υψώματα της περιοχής του Αγίου Ιλαρίωνα στις νοτιοδυτικές παρυφές της Κερύνειας .