ΚΑΡΜΙ Νυν και αεί

ΚΑΡΜΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ 156 Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ 33 ΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΓΛΙΤΩΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ ( Του Καρμιώτη Θεωνά Παπανικολάου , τότε Λοχίας της 33 ης Μοίρας ) Μόλις άρχισε να χαράζει ( Δευτέρα 22 Ιουλίου 1974) σηκωθήκαμε μέσα από τους θάμνους σαν φαντάσματα και μερικοί αρχίσαμε να ξεσκονίζουμε τα ρούχα ο ένας του άλλου . Με το λίγο σάλιο μας καθαρίσαμε τα βλέφαρά μας . Αχ και να ’ χαμε λίγο νερό . Ελέγξαμε λοιπόν τα ατομικά μας όπλα και συνεχίσαμε την ανακατανομή πυρομαχικών . Πήραμε και τις χειροβομβίδες μας . Στις 07:30 π . μ . ο υποδιοικητής της μοίρας μας , λοχαγός Μαντζουράτος Ευάγγελος , που εκτελούσε χρέη διοικητού και οι διοικητές λόχων Κατούντας Νικόλαος , Ροκάς Βασίλειος και Αργύρης Αθανάσιος έδωσαν στους άντρες τους τη διαταγή « Όλοι στα bedford». Αμέσως , χωρίς να χάσουμε έστω και ένα δευτερόλεπτο , επιβιβαστήκαμε και κατηφορίσαμε με βόρεια κατεύθυνση . Μπροστά ήταν ο λόχος Κατούντα και ακολουθούσαν σε μεγάλη απόσταση οι λόχοι Ροκά Βασίλειου και Αργύρη Αθανασίου . Η τουρκική αεροπορία ενώ όργωνε τους αιθέρες της Κερύνειας , δε μας είχε πάρει χαμπάρι . Κοιμόταν τον βαρούχειο ύπνο χωρίς κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα . Προχωρήσαμε και φτάσαμε στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί προς την πόλη και στρίψαμε αριστερά . Σε λίγο , διασχίζοντας τον δρόμο του νοσοκομείου , βρεθήκαμε στη διάβαση που δεξιά οδηγεί στο λιμάνι και αριστερά στη Μητρόπολη και το Γυμνάσιο . Τα bedford στην οδό Ελλάδος έτρεχαν με μεγάλη ταχύτητα , για να φτάσουμε στο συγκεκριμένο μέρος ( διάβαση του ξενοδοχείου Καμάρες ) και να κτυπήσουμε τον εχθρό . Η Κερύνεια ήταν μια πόλη φάντασμα . Καμιά ψυχή δεν υπήρχε πουθενά , ούτε μύγα ... Φαινόταν σαν μια απέραντη νεκρόπολη . Αμέσως μπήκε μέσα μας η σκέψη « Εάλω η Πόλις ». Ε , όχι Θεέ μου , δεν είναι δυνατόν . Περάσαμε και τη στροφή του σταδίου του Γ . Σ . Πράξανδρος . Ένας όλμος ήταν στημένος στο πεζοδρόμιο στην αριστερή πλευρά του κεντρικού δρόμου χωρίς προσωπικό και αναρωτηθήκαμε , γιατί όλη αυτή η ησυχία . Πάμε για αναλώσιμα υλικά ; Δε γίνεται . Κάτι βρωμάει ... Περάσαμε και το πρατήριο βενζίνης , που βρισκόταν πιο πέρα κατά μήκος του δρόμου στη δεξιά πλευρά . Σε δύο με τρία λεπτά τα bedford βρέθηκαν κοντά στα πρώτα σπίτια του χωρίου Άγιος Γεώργιος . Μερικά βγήκαν περίπου 100 μέτρα στα αριστερά του δρόμου , δίπλα από το εργοστάσιο του Κουτσοκούμνη ( μαρμελαδοποιείο ). Αφού σταματήσαμε ανάμεσα στις λεμονιές , αποβιβαστήκαμε στα γρήγορα . Την ίδια στιγμή κάποια άλλα μπήκαν πιο πέρα , μέσα στο πρατήριο βενζίνης του Αθανάση , στη δεξιά πλευρά του κεντρικού δρόμου . Με τις πολεμικές μας εξαρτύσεις , διασχίσαμε το κέντρο του χωριού