Αγρότης, τεύχος 480

23 A Γ Ρ Ο Τ Η Σ 2 0 2 0 / T E Υ Χ Ο Σ 4 8 0 ΓΕΩΡΓIΑ συγκεκριμένες ποσότητες λιπασμάτων ανά τόνο νερού με την έναρξη των αρδεύσεων. Σε κάποιες περιπτώσεις, προσθήκες θρεπτικών στοιχείων μπορούν να γίνουν διαφυλλικά, δηλαδή με ψέκασμα του λιπάσματος σταφύλλα και στους καρπούς. Η τελευταία περίπτωση ακολουθείται όταν το ριζικό σύστημα νοσεί, όταν οι συνθήκες στο έδαφος δεν επιτρέπουν την απορρόφηση συγκεκριμένων στοιχείων (π.χ. λόγω ανταγωνισμού) ή όταν απαιτούνται άμεσα αποτελέσματα, καθώς η πρόσληψη είναι ταχύτερη. Λαμβάνεται παρόλα αυτά υπόψη το γεγονός ότι με τη διαφυλλική λίπανση οι προσλαμβανόμενες από το φυτά ποσότητες θρεπτικών στοιχείων είναι πολύ μικρότερες και έχει συνήθως μεγαλύτερο κόστος. Κύρια θρεπτικά στοιχεία που απαιτούν τα φυλλοβόλα δέντρα Άζωτο: Είναι το στοιχείο που τα δέντρα χρειάζονται στις μεγαλύτερες ποσότητες. Αποτελεί το κλειδί για τον έλεγχο της βλάστησης και της καρποφορίας. Το άζωτο χορηγείται κυρίως από το έδαφος. Μπορεί να χορηγηθεί υπό μορφή βασικής λίπανσης και συγκεκριμένα για τα αλκαλικά εδάφη της Κύπρου συστήνεται η αμμωνιακή μορφή, αλλά πολύ σημαντικό είναι μετά την καρπόδεση και το αραίωμα των καρπών να συνεχίζονται οι αζωτούχες λιπάνσεις. Σε αυτή την περίπτωση συστήνεται η νιτρική μορφή αζώτου. Έλλειψη αζώτου στα φυλλοβόλα προκαλεί μείωση της ανθοφορίας και της παραγωγής, μικρούς βλαστούς, μικροφυλλία, πτώση φύλλων και τελικά μικρούς καρπούς. Περίσσεια αζώτου προκαλεί μεγαλύτερη βλαστική περίοδο, οψίμιση της παραγωγής και ποιοτική υποβάθμιση των φρούτων μετασυλλεκτικά, σε μήλα, κεράσια, ροδάκινα και χρυσόμηλα. Φωσφόρος: Βασικό θρεπτικό στοιχείο που χρειάζονται τα φυλλοβόλα. Στα αλκαλικά και βαριά εδάφη της Κύπρου χρειάζεται να βρίσκεται όσο το δυνατό πιο κοντά στο ενεργό ριζικό σύστημα και αυτό προσδιορίζεται στα 20 περίπου εκατοστά βάθος. Η ενσωμάτωση και οι βροχοπτώσεις μπορούν να βοηθήσουν στη μετακίνηση του φωσφόρου. Η χορήγηση φωσφορούχων λιπασμάτων μπορεί να γίνεται είτε νωρίς τον χειμώνα αποκλειστικά, ή μέρος τους να δίνεται με επιφανειακές λιπάνσεις με το σύστημα άρδευσης κατά τη βλαστική ανάπτυξη των δέντρων. Η έλλειψη φωσφόρου στα αχλάδια προκαλεί τη φυσιολογική ανωμαλία «κατάπτωση καρδιάς» (core breakdown). Μεγάλες ποσότητες φωσφόρου ανταγωνίζονται την πρόσληψη ψευδαργύρου από τα φυτά. Κάλιο: Η σωστή χορήγηση ποσοτήτων καλίου στα φυλλοβόλα επιδρά σημαντικά στην ποιότητα του καρπού και αυτό αφορά και στο μέγεθος αλλά και στο χρώμα του φρούτου. Στα μήλα και στα αχλάδια η έλλειψη καλίου εκδηλώνεται με μικροκαρπία έως και καρπόπτωση. Μεγαλύτερες ποσότητες καλίου στο έδαφος προκαλούν κυρίως ανταγωνισμό με το μαγνήσιο και το ασβέστιο. Ασβέστιο: Το ασβέστιο είναι πολύ σημαντικό στα φυλλοβόλα γιατί παίζει μεγάλο ρόλο στη συντήρηση των φρούτων, κυρίως στα μήλα και στα αχλάδια. Επειδή είναι δυσκίνητο στο έδαφος, διόρθωση της έλλειψης ασβεστίου συστήνεται να γίνεται με διαφυλλικούς ψεκασμούς. Σίδηρος: Η έλλειψη σιδήρου είναι ίσως η πιο συνήθης έλλειψη θρεπτικών στοιχείων στην Κύπρο λόγω των αλκαλικών εδαφών. Παρουσιάζεται στα νέα φύλλα και το σύμπτωμά της είναι οι μεσονεύριες χλωρώσεις. Ψευδάργυρος: Συνήθης έλλειψη, κυρίως στα πυρηνόκαρπα (ροδάκινα, νεκταρίνια). Την πρόσληψη ανταγωνίζεται ο φωσφόρος. Τα συμπτώματα έλλειψής του συναντώνται αρκετά συχνά λόγω της αλκαλικότητας των εδαφών της Κύπρου. Έλλειψη ψευδαργύρου προκαλεί μικροφυλλία, μικρά μεσογονάτια διαστήματα και μικρούς καρπούς. Έλλειψη σιδήρου (μεσονεύριες χλωρώσεις) Συμπτώματα έλλειψης ψευδαργύρου (ζίγκου) σε καρυδιές Πέκαν. Τα φύλλα είναι μικρότερα, κυματοειδή με στίγματα/κηλίδες. Έλλειψη ασβεστίου σε μήλα