Αγρότης, τεύχος 480

17 A Γ Ρ Ο Τ Η Σ 2 0 2 0 / T E Υ Χ Ο Σ 4 8 0 ΓΕΩΡΓIΑ Η άρδευση γίνεται με το σύστημα σταγόνων ή με μικροεκτοξευτήρες. Οι αρδευτικές ανάγκες του αβοκάντο κυμαίνονται στα ίδια περίπου επίπεδα με τα εσπεριδοειδή (600 έως 700 m 3 /δεκάριο/έτος). Η ποιότητα του νερού άρδευσης είναι σημαντική επομένως ο παραγωγός θα πρέπει να είναι σίγουρος ότι θα έχει διαθέσιμο νερό καλής ποιότητας για την άρδευση της καλλιέργειας. Τα επίπεδα λίπανσης συστήνεται να καθορίζονται μετά από αναλύσεις φύλλων και εδάφους. Σε γενικές γραμμές, για δέντρα άνω των 10-12 ετών συστήνεται βασική λίπανση 2-3Kg/δέντρο με λίπασμα του τύπου 20-10-10 ή παρόμοιου τύπου. Η εφαρμογή γίνεται περί το τέλος του χειμώνα με αρχές της άνοιξης, όταν παρέλθει η περίοδος μεγάλων βροχοπτώσεων που μπορεί να εκπλύνουν τα θρεπτικά στοιχεία σε βαθύτερα στρώματα του εδάφους. Ακολουθούν επιφανειακές λιπάνσεις κατά την περίοδο άνοιξης - καλοκαιριού με νιτρική αμμωνία 34,5-0-0 μέχρι 1Kg ανά δέντρο. Οι καρποί του αβοκάντο είναι ώριμοι όταν η περιεκτικότητα της σάρκας σε λάδι φθάσει το 8% και το περίβλημα του σπόρου αλλάξει χρώμα από λευκοκίτρινο σε σκούρο καφέ. Η συγκομιδή γίνεται με το χέρι. Οι καρποί μπορούν να διατηρηθούν πάνω στο δέντρο για αρκετούς μήνες και μαλακώνουν μόνο μετά τη συγκομιδή. Εχθροί και ασθένειες Το αβοκάντο δεν παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα από εντομολογικές και μυκητολογικές προσβολές. Κύριο πρόβλημα είναι οι σηψιρριζίες και οι σήψεις λαιμού και κορμού από την προσβολή από παθογόνα του γένους Phytophora spp. η οποία αντιμετωπίζεται με κατάλληλα μυκητοκτόνα και καλύτερη διαχείριση άρδευσης. Εν κατακλείδι, με τα σημερινά δεδομένα το αβοκάντο εξασφαλίζει ικανοποιητικές τιμές και καλό γεωργικό εισόδημα. Το πλεονέκτημα της μακράς διατήρησης του καρπού στο δέντρο και η κλιμακωτή διάθεση επιτρέπει την αξιοποίηση της οικογενειακής εργασίας καθώς, επίσης, αποφυγή της υπερπροσφοράς και μείωση της τιμής σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Η φυτεία πρέπει να εγκαθίσταται σε τοποθεσία που να εξασφαλίζει το επιθυμητό μικροκλίμα, νερό άρδευσης κατάλληλης ποιότητας και εδαφικές συνθήκες τέτοιες που να μειώνουν την πιθανότητα εκδήλωσης προβλημάτων που δύσκολα αντιμετωπίζονται και μπορεί εν τέλει να οδηγήσουν σε μη οικονομικά βιώσιμη καλλιέργεια. Ως εκ τούτου, το αβοκάντο μπορεί να αποτελέσει μια αποδοτική καλλιέργεια σε τοπικό επίπεδο, αλλά δεν συστήνεται αλόγιστη επέκταση παγκύπρια. Οι ενδιαφερόμενοι παραγωγοί προτρέπονται να αποτείνονται στα κατά τόπους Επαρχιακά Γεωργικά Γραφεία και στους Περιφερειακούς Γεωργικούς Λειτουργούς για περισσότερες πληροφορίες. Η καλλιέργεια του μαρουλιού Το καλλιεργούμενο μαρούλι με επιστημονικό όνομα Lactuca sativa θεωρείται ότι προήλθε από το άγριο μαρούλι Lactuca serriola L. , το οποίο συναντάται ως ζιζάνιο στη χώρα μας καθώς και σε πολλές περιοχές της Ευρώπης. Από τα αρχαία χρόνια το μαρούλι χρησιμοποιείται πάρα πολύ στη διατροφή του ανθρώπου. Ο χυμός του άγριου μαρουλιού χρησιμοποιήθηκε, επίσης, και για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες ως παυσίπονο. Ορέστης Πολίτης Λειτουργός Γεωργίας Τμήμα Γεωργίας Τα μαρούλια, λόγω της μεγάλης θρεπτικής και διαιτητικής τους αξίας, καταναλώνονται στη χώρα μας σε μεγάλες ποσότητες. Είναι πολύ δημοφιλή είδη, ιδιαίτερα ως φρέσκια τροφή, δηλαδή σε σαλάτες, και είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, C και ασβέστιο. Στην Κύπρο το μαρούλι καλλιεργείται καθόλη τη διάρκεια του χρόνου και χρησιμοποιείται κυρίως για την κάλυψη των αναγκών της εσωτερικής αγοράς. Τύποι μαρουλιού Τα μαρούλια που καλλιεργούνται σήμερα στη χώρα μας, ανάλογα με τη μορφή και τη διάταξη των φύλλων τους και τον σχηματισμό ή την απουσία κεφαλής, χωρίζονται σε τέσσερις βασικούς τύπους: 1. Κως ή Ρωμάνα (Cos ή Romaine) 2. Λείο, κεφαλωτό (Butterhead) 3. Κατσαρό κεφαλωτό (Crisp head, Iceberg ή Curly) 4. Χαλαρό ανοικτό φύλλωμα (Loose leaf) Μαρούλι τύπου Κως ή Ρωμάνα