ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 44ο

Εθνική Φρουρά & Ιστορία 96 ιεραρχικής κλίμακας μιας εταιρείας, (π.χ. η ηγεσία μιας επιχείρησης είναι ο διευθύνων σύμβουλός της) . Για τον τομέα της διοίκησης όμως και την επιστήμη του μάνατζμεντ η ηγεσία και ο ηγέτης δεν σχετίζονται με την έννοια της κορυφής ή μάλλον δεν σχετίζονται μόνο με την έννοια της κορυφής. Σύμφωνα με τον καθηγητή Δ. Μπουραντά, (2005) 6 : « Hγεσία ορίζεται η διαδικασία επηρεασμού της σκέψης, των συναισθημάτων, των στάσεων και των συμπεριφορών μιας μικρής ή μεγάλης, τυπικής ή άτυπης ομάδας ανθρώπων από ένα άτομο (ηγέτη), με τέτοιο τρόπο ώστε εθελοντικά και πρόθυμα και με την κατάλληλη συνεργασία να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να υλοποιούν αποτελεσματικούς στόχους, που απορρέουν από την αποστολή της ομάδας» . Μέσω της επεξήγησης της έννοιας της ηγεσίας αυτόματα καθίσταται κατανοητή και η έννοια του ηγέτη. Ηγέτης, λοιπόν, είναι το άτομο εκείνο το οποίο ασκεί επιρροή πάνω σε άλλα άτομα και τα παροτρύνει να τον ακολουθούν εθελοντικά και πρόθυμα. Ηγέτης είναι αυτός που κερδίζει την εθελοντική και πρόθυμη συμμετοχή των ανθρώπων στην υλοποίηση στόχων. Βάσει του συγκεκριμένου ορισμού, ηγέτης θα μπορούσε να είναι ένας διευθύνων σύμβουλος, ένας γενικός διευθυντής μιας εταιρείας ο οποίος επιτυγχάνει να εμπνεύσει τα παραπάνω χαρακτηριστικά στους ανθρώπους του. Ηγέτης όμως θα μπορούσε να είναι ο προϊστάμενος στη χαμηλή κλίμακα μιας εταιρείας, αν κάνει τους ανθρώπους, την ομάδα του, να τον ακολουθεί εθελοντικά και πρόθυμα. Ηγέτης μπορεί να είναι ο πατέρας ή η μητέρα στα παιδιά τους, ηγέτης μπορεί να είναι ακόμα και ένα παιδί, αν κατορθώνει να κάνει τα υπόλοιπα παιδιά τής παρέας του να το ακολουθούν. Εν ολίγοις, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι ένας εν δυνάμει ηγέτης, αν εμφανίζει τα χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν είτε βρίσκεται σε κάποια ανώτατη κλίμακα μιας επιχείρησης είτε δεν εργάζεται καθόλου. Ηγέτης δεν σημαίνει ανώτατο στέλεχος. Ηγέτης είναι οποιοδήποτε στέλεχος που εμπνέει μέσω οράματος και αξιών, κερδίζει την εμπιστοσύνη και τη δέσμευση των ανθρώπων, δημιουργεί υψηλές προσδοκίες - ιδανικά και κινητοποιεί τους ανθρώπους για την επίτευξή τους. Αποτελεί παράδειγμα και πρότυπο, προκαλεί το κατεστημένο, παίρνει πρωτοβουλίες, καινοτομεί και κάνει συνεχώς βελτιωτικές αλλαγές, δημιουργεί ευκαιρίες και τις αξιοποιεί, αναπτύσσει νέους ηγέτες και αφήνει ως κληρονομιά έναν καλύτερο οργανισμό. 6. Μπουραντάς, Δ. (2005), Ηγεσία, Ο δρόμος της συνεχούς επιτυχίας.