ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ, τεύχος 44ο

Τίτλος Άρθρου 119 Πυροτεχνουργοί της Εθνικής Φρου άς Όταν όμως υπάρξει μη εκραγέν πυρομαχικό, τότε ο κίνδυνος αυξάνεται κατακόρυφα. Οι απαιτούμενες δυνάμεις για την όπλιση και ενεργοποίηση έχουν ασκηθεί στο πυρομαχικό, οπότε δεν είναι γνωστή η αιτία για την οποία δεν ενέργησε όπως ήταν αναμενόμενο να συμβεί. Σε αυτή την περίπτωση ο πυροτεχνουργός αντιμετωπίζει το πυρομαχικό πλέον όπως έναν εχθρό. Γι’ αυτό πρέπει να γνωρίζει πάρα πολύ καλά το τι θα πράξει, είναι μόνος του αντιμέτωπος με τον χρόνο και δεν υπάρχει κανένα περιθώριο λάθους. Είναι μια χρονοβόρα, επίπονη και επικίνδυνη διαδικασία, διότι περιλαμβάνει την έρευνα για εξεύρεση του πυρομαχικού, τον τρόπο προσέγγισης, την εκτίμηση κινδύνου του περιστατικού, τη λήψη μέτρων ασφάλειας τόσο για τον ίδιο όσο και για τους παρευρισκομένους και τον περιβάλλοντα χώρο. Πρέπει να υπολογίσει γενικά όλους εκείνους τους παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη, προκειμένου η καταστροφή να πραγματοποιηθεί με επιτυχία, χωρίς παράπλευρες απώλειες. • Καταστροφή άχρηστων πυρομαχικών και κατάκαυση της πυρίτιδας. Οι καταστροφές των πυρομαχικών που επιτρέπονται βάσει διεθνών συνθηκών είναι οι εξής: Έκρηξη/ Ανατίναξη (Detonation). Ανάφλεξη/ Κατάκαυση (Deflagration). Διάλυση (Dissolution). Κλιβανισμός (Oven) Φυσιγγίων Φορητού Οπλισμού. Καταστροφή με διαδικασίες Αποστρατικοποίησης (Demilitarization). Για την επιλογή της κατάλληλης μεθόδου καταστροφής πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι παρακάτω παράγοντες: • • • • •