Φως στη σκηνή/The stage exposed

T ο φωτογραφικό λεύκωμα Φως στη σκηνή , καρπός της συνεργασίας του Θεατρικού οργανισμού κύπρου και του Γραφείου Τύπου και πληροφοριών αποτελεί μια έκδοση-φόρο τιμής στην πολύτιμη προσφορά δύο πρωτοπόρων φωτογράφων της κύπρου, του κώστα φαρμακά και του Γιώργου κατσούρη. φιλοδοξεί να αναδείξει την τέχνη της θεατρικής φωτογραφίας και να αποτελέσει ντοκουμέντο μελέτης τόσο για το θεατρόφιλο κοινό όσο και για τον πιο απαιτητικό μελετητή του θεάτρου. οι δύο αδελφικοί φίλοι και συνεργάτες έμελλε να μας προσφέρουν ένα υλικό ανυπολόγιστης αξίας, επιλεγμένο δείγμα του οποίου περιέχεται σε αυτό το λεύκωμα. Μπόλιασαν με την τέχνη, τη ματιά και την ακάματη εργασία τους τα πρώτα καθοριστικά βήματα και ανοίγματα του Θοκ, ενίσχυσαν την παρουσία μιας γενιάς καλλιτεχνών –της σημαντικότερης ίσως–, η οποία έθεσε τα θεμέλια του κρατικού μας θεάτρου, ενώ απο- τύπωσαν και κατέγραψαν μέσα από το φακό τους τις επιλογές στο ρεπερτόριο, την καλλιτεχνική στόχευση, τους συντελεστές, που με την εργασία και τη δημιουργικότητά τους έκαναν χειρο- πιαστή πραγματικότητα κάθε σχέδιο επί χάρτου και έδωσαν πνοή και υπόσταση σε κάθε όραμα. η τέχνη του θεάτρου, μια τέχνη που γεννιέται μετά το τρίτο κουδούνι, αρχίζει να αναπνέει απ’ τη στιγμή που ανεβαίνει η αυλαία, ζει, ενηλικιώνεται και, τέλος, σβήνει με το χειροκρότημα των θεατών –μια τέχνη δηλαδή θνησιγενής–, μας προσφέρεται επιτόπου ως αντίδωρο που μπορεί να διατηρηθεί εφ’ όρου ζωής και το οποίο έχει ως τελικό προορισμό το νου και την καρδιά μας. η τέχνη της φωτογραφίας έρχεται να χτίσει μια αόρατη γέφυρα που ενώνει το χτες με το σήμερα και το αύριο. Γιατί τι άλλο είναι μια φωτογραφία παρά το όχημα που μεταφέρει μια στιγμή παγωμένη στο χρόνο και την οδηγεί στο μέλλον· μια χρο- νοκάψουλα που έχει ως αποστολή να παραδώσει μια χειρονομία, ένα βλέμμα, την ατμόσφαιρα μιας παραγωγής, μιας συνεργα- σίας και μιας ολόκληρης εποχής στην αγκαλιά της ιστορίας. Το κυπριακό θέατρο οφείλει πολλά στον κώστα φαρμακά και τον Γιώργο κατσούρη: το έργο τους λειτουργεί ως οπτική, απτή απόδειξη των θεατρικών πεπραγμένων μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου και, χωρίς καμιά υπερβολή, ως ιερή παρα- καταθήκη για εμάς και τις επόμενες γενιές, για την ιστορία και την παράδοση του τόπου μας. παράδοση άλλωστε –ας μην το ξεχνάμε– είναι ό,τι μας παραδόθηκε· και άρα ό,τι θα παραδώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας στους κατοπινούς. Μια σκυταλοδρομία από γενιά σε γενιά που έχει ως απώτερο στόχο να αναδείξει καθετί αληθινό, δηλαδή, παραφράζοντας τον τίτλο του λευκώματος, καθετί που ρίχνει άπλετο φως στην επικράτεια της μνήμης· και ως σκυτα- λοδρομία δεν έχει τίποτα το στατικό. Διότι η σκυτάλη που μας παραδόθηκε είναι φτιαγμένη από όνειρα, επιθυμίες και ταλέντο, από πολλή όρεξη και ακόμα περισσότερη δουλειά, από αξίες, αρχές και ιδανικά. και μια τέτοια σκυτάλη, φτιαγμένη από τα ίδια υλικά, πρέπει να παραδώσουμε. Το φωτογραφικό κληροδότημα του κώστα φαρμακά και του Γιώργου κατσούρη παγιώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτή την αίσθηση συνέχειας, κάνει πιο συμπαγές το περιεχόμενο της αποστολής μας και φωτίζει τη λεπτή μα ευδιάκριτη γραμμή που συνδέει εποχές, πρόσωπα και πράγματα: ένας οδοδείκτης του μέλλοντος. Για να γνωρίζουμε προς τα πού θέλουμε να πάμε, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε από πού ξεκινήσαμε. ακούγεται αυτονόητο, όμως δεν είναι. Θα ήθελα, τέλος, να εκφράσω τις πιο θερμές ευχαριστίες μου στο Γραφείο Τύπου και πληροφοριών, στις οικογένειες των δύο δημιουργών και στην ομάδα εργασίας που επιμελήθηκε την έκδοση· χωρίς τη συμμετοχή, τη συμβολή και τη φροντίδα τους δεν θα ήταν δυνατή η έκδοση του λευκώματος που κρατάμε στα χέρια μας. αντιγόνη αθηαινίτη ΧαιρεΤιΣΜοΣ προεΔρου ΔιοικηΤικου ΣυΜΒουλιου ΘεαΤρικου ορΓανιΣΜου κυπρου | 9