Άδοντας και υμνώντας τα κυπριακά δασικά δέντρα

Η Δάφνη Δέντρο της χρονιάς 2011 (Ιανουάριος 2011) Η Δάφνη, μια νύφη των δασών, όμορφη, πανωραία, που ’σιε για τζύρη τον Πηνειό μα τζαι την Γην μητέρα, εν έναν δέντρον ένδοξο που το φορούν κορώνα, ήρωες μα τζαι αθλητές άμα νικούν σε αγώνα. Ο Απόλλωνας μαγεύτηκεν απού την ομορφκιάν της, τζαι πίσω της εβούρησεν να μπει στην αγκαλιάν της. Μα η Δάφνη παρακάλεσεν τον Δίαν να την σώσει, τζαι την εμεταμόρφωσεν πριχού να την εζώσει, σ’έναν δεντρόν ολάθιστον, πού΄κοψε το κλωνί του, τζι εφόρησεν το ο Απόλλωνας πάνω στην τζιεφαλήν του. Τζαι όταν τον δράκο νίκησε τζαι στους Δελφούς εστράφην, στεφανωμένος έφτασεν με δάφνινο στεφάνιν. Που τότε Ρωμαίοι τζι Ελληνες τιμούν τους ήρωές τους, μόνον με δάφνινα κλωνιά στέφουν τους νικητές τους. Έτσι που τότες ιερόν φυτόν το θεωρούσαν, καθαρτικόν τζαι μαντικόν επίσης το θωρούσαν. Ως τζι η Πυθία εμάσαν το πάντα για να μαντέψει, να πει τες προφητείες της τζι ο κόσμος να πιστέψει. Έτσι λαλούσιν έγινεν εις την μυθολογίαν, μα θκιούμεν ως τα σήμερα την ίδιαν σημασίαν. Τζι έχουμε μες τα σπίθκια μας κλωνιά τζαι φύλλα δάφνης, δεντρά τζαι θάμνους στα βουνά, τζι όπου αλλού την ψάχνεις. Αειθαλές φυτόν που οι καρποί έχουσιν σκούρο γρώμα, με άνθη σκληρά μακρόστενα τζαι φύλλα άλλο γρώμα. Πράσινο για τζιτρινωπό, σκληρό τζαι δερματώδες, στολίζει κήπους τζαι αυλές, πάρκα μα τζαι ανθώνες. Αντέχει πυράν μα τζαι σιονιάν, αλμύραν τζι ανομβρίαν, έτσι βλαστά τζαι στα βουνά μα τζαι στην παραλίαν. Ένει φυτό προϊστορικόν, ιθαγενές της Κύπρου, εν έσιει αλλού παρόμοιον, μ’ άρωμα τούντου τύπου. Μέσα στους κήπους για φραμόν μα τζαι σε γλάστρα μέσα, ένει φυτόν ιδανικόν, έσιει μεγάλην μπέσα. Κρατά τα φύλλα ολόγρονα, αντέχει κακουχίες, κλαδεύκεται τζαι εύκολα, κάμνεις δημιουργίες. Που φύλλα τζαι που τους καρπούς δαφνέλαιο εξάγουν, σαπούνια τζαι αρώματα τζαι φάρμακα παράγουν. Οι σιεφ εν ποχωρίζουνται τη δάφνη στην κουζίνα, αρτυματίζουν τα φαγιά για να μυρίζουν φίνα. Στιφάδο, χταπόδιν τζαι τταβάν, ρόστον αρτυματίζουν, συκόπιττες, παστόσυκα, τζι αρκάτην, να μυρίζουν. Της δόξας, λοιπόν, το σύμβολον, η δάφνη η τιμημένη, γιορτάζει φέτος τζαι ζητά νά’ναι προστατευμένη. Για νά’σιει τζαι συνέχειαν τούτη η ιστορία να μεν την θεωρούν τ’αγγόνια μας μόνον μυθολογία. - 43 -