Άδοντας και υμνώντας τα κυπριακά δασικά δέντρα

Ο Δρυς Δέντρο της χρονιάς 2004 (Ιανουάριος 2004) Ξέρετε πως η Κύπρος μας, ήτουν παλιά γεμάτη, Απ’ άκρη σ’ άκρη του νησιού, με βλάστηση τζαι δάση; Γι’ αυτό στην αρχαιότητα τότε την εγνωρίζαν, ωσγιάν το «Πράσινο Νησί», έτσι την εφημίζαν. Στοιχείο δε σημαντικό της βλάστησης του τόπου, ήτουν ο Δρυς, δεντρό γερό, σύντροφος του αδρώπου. Ήτουν δεντρό πανάρχαιο μες τη μυθολογία, στον Δίαν αφιέρωμαν, λαλεί η ιστορία. Μες τους δρυμώνες βρίσκουνταν Αμαδρυάδες νύφες, που γύριζαν αόρατες, τες μέρες τζαι τες νύχτες. Τζι ο κάθε δρυς συμβόλιζε μια νύφη μες το δάσος, τζι άμα ξεράνισκεν ο δρυς, έπαιρνε την στον τάφο. Έσιει εξακόσια είδη δρυ, μέσα εις την γενιά του, Μα μες την Κύπρο μανιχά, τρία εν της φαμελιάς του. Εν η Περνιά, τζαι η Λατζιά, που βρίσκεις μες τα δάση, τζι ο Δρυς χοντρός, πανύψηλος, πού’σιει μεγάλη κράση. Το ξύλο του εν ανθεκτικό, τζι εύκολα το δουλεύκεις, βαπόρκα, σπίθκια τζι έπιπλα, τι δεν πελεκανεύκεις! Κάμνει τζαι κάρβουνα καλά, βαρέλια για τζιελλάρκα, στα μεταλλεία κάμνουν το, γιατί εν γερό, στυλλάρκα. Λαλούν τον τζαι βαλανιθκιάν, που κάμνει βαλανίθκια, τζαι δάση εσχημάτιζεν πυκνά, σωστά στολίθκια. Μέσα στη φλούδαν του καρπού, έσιει τζαι μιάν ουσίαν, «ταννίνη» που εν ιδανική, για τη βυρσοδεψίαν. Στην Κύπρον οι δρύες σιεπάζασιν, βουνά τζαι πεδιάδες, μες τες λαξιές τζαι στες πλαγιές ήτουν εκατοντάδες. Σήμερα όμως δυστυχώς, επήαν, εχαθήκαν, γιατί οι αδρώποι άσκεφτα, τα εκαταχραστήκαν. Δρυόδαση στον τόπο μας πολλά λλία θωρούμεν, στην Μαδαρήν, στην Παναγιάν, στο Σκούλλην συναντούμεν. Πενήντα αιωνόβια έσιει δεντρά μεγάλα, στη Λάνια, στα Λαγουδερά, στην Φοίτη, στον Ακάμα. Της Φοίτης εν το πιο παλιό, ψηλόν είκοσι μέτρα, πον’ οχτακόσιων τι γρονών, τζαι γύρον εννιά μέτρα. Η Ευρώπη προστατεύκει τους πάσ’ τα χαρτιά με νόμους, μα εν που το σιέρι μας εμάς, να πάν’ στους απογόνους. Πρέπει ούλλοι να προσέχουμε τους δρύες μες τα δάση, για να τους βοηθήσουμεν, γρόνια πολλά να πάσιν. - 29 -