Άδοντας και υμνώντας τα κυπριακά δασικά δέντρα

Τα πάρκα εν όαση χαράς (Ιανουάριος 1996) Γιορτή εν για την πόλη μας, σήμερα η ημέρα, γιατί μιαν όαση χαράς, φυτεύκουμε δωπέρα. Τα πάρκα εν απαραίτητα μέσα στες γειτονιές μας, κτήρια τζι αυτοκίνητα μολύνουν τες ζωές μας. Τα πάρκα φέρνουν μας κοντά στο πράσινο, στη φύση, θκιούν μας ποιότηταν ζωής, τζαι για εμάς εν λύση. Τη σκόνην καθαρίζουν την, φιλτράρουν τον αέραν, στον ίσκιον τους καθούμαστε με ούλλην την παρέαν. Τα δέντρα, οι θάμνοι, τα φυτά, μουσκομυρίζουν πάντα, τον τόπον ομορφίζουν τον, ηχεί δική τους μπάντα, με το κελάηδημα των πουλιών, το θρόισμαν των φύλλων, το τρίξιμο που τα κλωνιά, τζαι τες φωνές των φίλων. Μαζίν ενορχηστρώνουνται τζαι έν’ μια πανδαισία, η μουσική που κάμνουσιν στης πόλης την ανίαν. Γι’ αυτόν τζι ο κάθε δήμαρχος τζι ο κάθε ένας δημότης, τα πάρκα να τα προωθούν γιατί εν μιάλος δότης. Δκιούν μας σιίλια θκυό καλά, πράσινο τζι οξυγόνο, οσσιάν τζαι όαση χαράς που θκιώχνει τζαι τον πόνον. Τζαι μανιχά ζητούν νερό που ΄μάς να μεν διψούσιν, τζαι καθαρά να τά΄χουμεν εμάς πάντα καλούσιν. Τι πιο ωραίο θέαμα νά΄σιεις στην γειτονιά σου, που έναν πάρκο πράσινο να ρίχνεις τη μαθκιά σου. Να ακούουνται φωνές μωρών να παίζουν στην οσσιάν του, τζαι στη δροσιά να κάθεσαι τζαι στην ανεμελιάν του. Γι’ αυτό τζαι σήμερα εν γιορτή της πόλης μας μεγάλη, που νέον πάρκο κτίζουμεν τζαι ένει χαρά μεγάλη. Θα πρασινίσει η γειτονιά, τζαι θα μουσκομυρίζει, τζαι τα καλά που είπαμεν εμάς έννα χαρίζει. - 13 -