Άδοντας και υμνώντας τα κυπριακά δασικά δέντρα

Μήνυμα για τη Γιορτή του Δέντρου (Ιανουάριος 1995) Σήμερα είπαν εν γιορτή του δέντρου η μεγάλη, παντού φυτεύκουσιν δεντρά, ούλλοι μιτσιοί τζαι μιάλοι. Ελάτε, φίλες μου, κοντά μαζί να το σκεφτούμεν πως κάτι εν πάει καλά, σε ούλλους να το πούμεν. Ίνταλοης τζι ο τόπος μας έννεν δεντρα γεμάτος, αφού φυτεύκουμεν πολλά σ΄ούλλης της γης το πλάτος; Πάμεν έναν περίπατο να πούμε πώς ιζιούσιν, οι αδρώποι πάνω στο νησί, να δούμεν πώς περνούσιν. Δίκλα να δεις στού΄ντην μερκάν, εκτίσαν πέντε κέντρα, λαλούσιν πως εκόψασιν θκακόσια τόσα δέντρα. Ήτουν που τους προγόνους μας, μεγάλα ως τζει πάνω, μα θέλαμεν τον τόπο τους να κτίσουμεν που πάνω. Έστω τζι αν εφυτέψασιν άλλο τριάντα δέντρα, ώσπου να μεγαλώσουσιν, δεκάδες γρόνια μέτρα. Όσο για τζείνους π΄οδηγούν, δίκλα ποδά τζαι δε τους, ούτε που συλλοΐζουνται, κρίνε τζι εσύ τζαι πε τους. Αννοίουν το παράθυρο, τζαι δίχα να δικλίσουν, πετάσσουν το ποτσίαρον χωρίς καν να το σβήσουν. Ακούεις ύστερις λαλούν πως έκρουσεν το δάσος, ήτουν που το ποτσίαρον, βούρα να βρεις το λάθος. Έσιει που παν μες τους αγρούς, έξω να περπατήσουν, άλλοι να τζυνηήσουσιν, τζι άλλοι να το γλεντήσουν. Σύρνουν τζείντα ποτσίαρα, κάποτε κατά λάθος, αφήνουν τζαι τα κάρβουνα, τζαι πάει άλλο΄ναν δάσος. Σήμερα είπαν εν γιορτή του δέντρου η μεγάλη παντού φυτεύκουσιν δεντρά, ούλλοι μιτσιοί τζαι μιάλοι. Μα αν δεν το καταλάβουμε, τζι αν δεν λογικευτούμεν, τα δέντρα που φυτεύκουμεν ξανά εν τα λειφτούμεν. Ώσπου να μεγαλώσουσιν θκιούσιν μεγάλη μάχη τζι ο άδρωπος σε δκυό λεπτά τα κάμνει ούλλα στάχτη. Τζι αν σήμερα που εν γιορτή του δέντρου η μεγάλη το μήνυμαν ακούσουν το ούλλοι μιτσιοί τζαι μιάλοι, η Τζύπρος μας εννά ντυθεί στα πράσινα με χάριν να την θωρούμεν με χαράν τζαι με πολύν καμάριν. Δώστε, λοιπόν, το μήνυμαν να πάει ως τα πέρα, να το θυμούμαστεν τζι εμείς, τζι οι άλλοι κάθε μέρα: «Ούλλοι μας να φυτεύκουμεν δεντρά πολλά καπάλιν μα τζαι να τα προσέχουμεν σαν ναν δικόν μας μάλιν.» - 11 -