Glyn Hughes 1931 - 2014

8 Χαιρετισμός Δημήτρης Ζ. Πιερίδης Προέδρος Ιδρύματος Πιερίδη Η έκδοση αυτή είναι αφιερωμένη σε έναν πολύ σημαντικό καλλιτέχνη της Κύπρου. Έναν καλλιτέχνη, που αν και γεννήθηκε στην Ουαλία δεν θα διστάσω καθόλου να τον χαρακτηρίσω ως έναν πραγματικό και αληθινό Κύπριο. Ο Γκλυν Χιουζ ήταν μόλις είκοσι-πέντε χρόνων όταν έφτασε στην Κύπρο το 1956, σε μια πολύ δύσκολη και ταραγμένη, όπως όλοι γνωρίζουμε, εποχή. Έκτοτε, παρέμεινε εδώ βιώνοντας όλη τη νεότερη κυπριακή ιστορία μέχρι και τον θάνατό του το 2014. Αναμφισβήτητα, αποτέλεσε ένα σπουδαίο κεφάλαιο στην ιστορία των εικαστικών της χώρας μας. Ο ίδιος μάλιστα συνήθιζε συχνά να λέει πως η Κύπρος τον έκανε ζωγράφο: «Πιστεύω πως είναι το νησί που με δημιούργησε, θεωρώ τον εαυτό μου Κύπριο ζωγράφο. Για μένα η σχέση μου με τον τόπο υπήρξε καθοριστική». Και τι ζωγράφο θα πρόσθετα εγώ! Έναν καλλιτέχνη του οποίου η παρουσία ήταν καταλυτική για την ανάπτυξη της σύγχρονης τέχνης στο νησί μας. Ο Χιουζ ήταν όντως μια πολύπλευρη καλλιτεχνική προσωπικότητα: Ζωγράφος, σκηνογράφος, σκηνοθέτης, δάσκαλος και παιδαγωγός, δημοσιογράφος, κριτικός τέχνης και κινηματογράφου, συγγραφέας, ποιητής, από τους πρωτοπόρους της περφόρμανς και των χάπενινγκ στην Κύπρο. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Κύπρο ως καθηγητής Τέχνης στο Junior School και αργότερα εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό της Αγγλικής Σχολής. Το ενδιαφέρον του για την κοινωνικοπολιτική και πολιτιστική ζωή στη νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία τον ώθησε μάλιστα να δημιουργήσει το «63 Club», έναν όμιλο προβληματισμού και συζητήσεων για νέους, που εξέταζε επίκαιρα θέματα. Ο όμιλος αυτός τέθηκε υπό την προστασία του αείμνηστου Γλαύκου Κληρίδη, ο οποίος παρέμεινε έκτοτε στενός φίλος του Χιουζ, και που μαζί με την σύζυγο του Λίλα και την κόρη του Καίτη, που υπήρξε και μαθήτριά του, εγκαινίαζαν πολύ συχνά τις εκθέσεις του. Την περίοδο 1960–1964, γράφτηκε από τον Γκλυν Χιουζ και τον Χριστόφορο Σάββα, τον πρόωρα χαμένο στυλοβάτη των εικαστικών στον τόπο μας, μια από τις σημαντικότερες σελίδες της κυπριακής ιστορίας της τέχνης. Οι δυο αυτοί σπουδαίοι καλλιτέχνες ανέπτυξαν μια πολύ δημιουργική φιλία που οδήγησε στο άνοιγμα της γκαλερί «Απόφασις», που κάποιοι από εσάς ίσως θυμάστε. Σε μια περίοδο που η Κύπρος είχε μόλις αποτινάξει τη βρετανική κυριαρχία και προσπαθούσε να κάνει μια νέα αρχή, η ίδρυση αυτής της γκαλερί υπήρξε μια κίνηση θεμελιώδους σημασίας που αναμφισβήτητα άλλαξε την καλλιτεχνική σκηνή του νησιού. Για πρώτη φορά, οι σκόρπιες σκέψεις και τα οράματα μιας ομάδας νέων και δυναμικών ανθρώπων βρίσκουν κατάλληλο χώρο και πεδίο έκφρασης, σε ένα νησί όπου παρά την μόλις αποκτηθείσα πολυπόθητη ανεξαρτησία επικρατούσαν έντονες πολιτικές, κοινωνικές και πνευματικές αντιφάσεις.