Glyn Hughes 1931 - 2014

46 Συμπέρασμα Έτσι απλά, με μια σημαντική συνάντηση και μια καίρια απόφαση, τέθηκαν οι βάσεις για την εξέλιξη της τέχνης στην νέα μετά-αποικιακή Κυπριακή Δημοκρατία. Η συνάντηση των Γκλυν Χιουζ και Χριστόφορου Σάββα και η ίδρυση της γκαλερί Απόφασις ήταν μια ριζοσπαστική κίνηση, καθοριστική για το μέλλον των εικαστικών και όχι μόνο. Τα θεμέλια για την εξέλιξη της τέχνης στην Κύπρο τέθηκαν σε μια σημαντική συνάντηση, που κατέληξε σε μια κρίσιμη απόφαση: να δημιουργηθεί η γκαλερί Απόφασις. Η θέση της στην τότε μετα-αποικιακή Κύπρο εξακολουθεί να επηρεάζει το σχήμα της κοινότητας της τέχνης σήμερα. Η προσωπική σχέση ανάμεσα σε δύο άνδρες καλλιτέχνες, τον Γκλυν και τον Χριστόφορο, τη φύση της οποίας πιθανότατα δεν θα καταλάβουμε ποτέ πλήρως, αποτέλεσε ένα πρωτοπόρο και ριζοσπαστικό άλμα προς την εξέλιξη της τέχνης στη χώρα. Έτσι απλά, στήθηκε ο πρώτος διευθυνόμενος από καλλιτέχνες χώρος στην Κύπρο. Η σημερινή άνθηση παρόμοιων χώρων στο νησί μας, εξήντα σχεδόν χρόνια μετά, αποδεικνύει την τεράστια σημασία αλλά και την επιτυχία του εγχειρήματος των δύο νέων καλλιτεχνών, του Χριστόφορου Σάββα και του Γκλυν Χιουζ, οι οποίοι το 1960 ένωσαν τις αγωνίες, τις ανησυχίες και τα κοινά οράματά τους, συγκατοικώντας δημιουργικά και προτρέποντας –με το προσωπικό τους παράδειγμα και μέσα από τα έργα τέχνης τους– το κοινό της Κύπρου να προχωρήσει προς το μέλλον. Η σημαντική παρακαταθήκη της Απόφασις και των δύο δημιουργών της –και παρά το σύντομο της ύπαρξής της– έχει ουσιαστικά καθορίσει την εικαστική πορεία της Κύπρου στο διηνεκές. Επίλογος Ο Γκλυν Χιουζ εισήχθη σε σπίτι φροντίδας στη Λεμεσό το 2012. Στις 23 Οκτωβρίου 2014, άφησε την τελευταία του πνοή στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού, όπου είχε μεταφερθεί μετά από καρδιακή ανακοπή. Ο Γκλυν είχε πάντα στην καρδιά του την πολύτιμη και δημιουργική σχέση του με τον Χριστόφορο Σάββα και τα απτά της αποτελέσματα. Για περίπου τριάντα χρόνια, κράτησε καλά φυλαγμένα τόσο τη συλλογή του με έργα δικά του και του Σάββα όσο και όλα τα σχετικά ενθύμια και αντικείμενα – αναμφισβήτητη απόδειξη της θαυμάσιας συνέργειάς τους κατά τα χρόνια της γνωριμίας τους. Οι αφηγήσεις του Χιουζ, στις οποίες βασίστηκε αυτό το κείμενο, καταγράφηκαν από τους φίλους του, καλλιτέχνες Χαράλαμπο και Βάσω Σεργίου, μεταξύ Μαΐου 1997 και Μαΐου 1998. Ο Μάιος ήταν πάντοτε πολύ σημαντικός τόσο για τον Χιουζ όσο και για τον Σάββα. Γιάννης Τουμαζής