Glyn Hughes 1931 - 2014

34 ιδρύσουν αργότερα την γκαλερί Απόφασις 1. Όπως θα δούμε στη συνέχεια, τα επόμενα δύο χρόνια συνέργειας, και ειδικότερα το 1962, θα αποτελέσουν μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους στην πορεία και των δύο καλλιτεχνών. Ο Χιουζ και ο Σάββα υπήρξαν οι πρωτοπόροι στην ανατροπή των μέχρι τότε δεδομένων της καλλιτεχνικής σκηνής της Κύπρου και κατάφεραν να εισάγουν στο νησί έναν νέο και συναρπαστικό τρόπο κατανόησης της τέχνης. Μέσα από τις συνεχείς εικαστικές αναζητήσεις τους και τις καινοτόμες δράσεις τους, έθεσαν τις βάσεις για μια συνειδητή μετάβαση από το τοπικό στο παγκόσμιο, ακριβώς τη στιγμή που η τέχνη είχε αρχίσει να παίρνει έναν σχεδόν ακαδημαϊκό χαρακτήρα. Η συνέργεια των δύο αποτέλεσε το εκρηκτικό μίγμα που χρειαζόταν η τέχνη στην Κύπρο για να προχωρήσει προς τα εμπρός. Η αντισυμβατική καλλιτεχνική παρουσία του Σάββα είχε γίνει ήδη αισθητή, τόσο σε άλλους καλλιτέχνες όσο και σε όσους Λευκωσιάτες ασχολούνταν με την τέχνη (διανοούμενους και μη). Θα μπορούσε μάλιστα να πει κανείς, ότι η επίδραση του τρόπου ζωής και της στάσης του απέναντι στα πράγματα υπήρξε εξίσου έντονη όσο και τα πρωτοποριακά επιτεύγματά του στην τέχνη: απλικέ, τσιμεντένια ανάγλυφα και συρμάτινα γλυπτά. Ο Σάββα, που χαρακτηριζόταν από πολλούς ως άτομο με ιδιαίτερη αθωότητα ή ακόμα και αφέλεια, ενημερωνόταν σφαιρικά για το τι συνέβαινε στην τέχνη παγκόσμια και επιπλέον, όπως μας πληροφορεί ο Χιουζ, «ήταν πολύ καλά διαβασμένος». 35 Ο Χιουζ έφερε στην Κύπρο το κοσμοπολίτικο πνεύμα της Μεγάλης Βρετανίας της δεκαετίας του 1950 και ιδιαίτερα της λονδρέζικης σκηνής. Βρίσκει στην Κύπρο του 1960 γόνιμο έδαφος για να εισάγει τον φλογερό και πολύχρωμο εικαστικό του ενθουσιασμό που είχε αρχίσει να μορφοποιείται πριν έρθει στο νησί. Επίσης, παρά τις συντηρητικές απόψεις της κυπριακής κοινωνίας, ο καλλιτέχνης φαίνεται να αισθάνεται πιο απελευθερωμένος όχι μόνο σε σχέση με την τέχνη του αλλά και με τις ερωτικές του προτιμήσεις. Σε αντίθεση με τη Μεγάλη Βρετανία, ο Χιουζ αισθάνθηκε προφανώς πολύ άνετα στην Κύπρο, θεωρώντας τον τόπο ασφαλή και τους κατοίκους του αρκετά διακριτικούς. Για τη Ρουθ Κεσισιάν, ο Χιουζ ανήκει στη μεγάλη ιμπεριαλιστική παράδοση των ανδρών (και των γυναικών) εκείνων, που αισθάνονταν σεξουαλικά πιο άνετα στο εξωτερικό παρά στην πατρίδα τους, καθώς εκτός της Βρετανίας μπορούσαν να ασκούν ελεύθερα τις ιδιαίτερες τάσεις τους, όπως στην περίπτωση των Sir Harry Luke, Rupert Gunnis και Aubrey de Sélincourt, μεταξύ άλλων, που στην Κύπρο ένιωθαν αρκετά απελευθερωμένοι. 36 Όπως λέει ο Χιουζ: Ερχόμενος στη Μέση Ανατολή ήλθα σε επαφή με μιναρέδες και τρούλους και/ή απλά με τις εσωτερικές μου ανάγκες και τις προτιμήσεις μου... που είχαν προφανώς τα ίδια σχήματα. Η προσωπικότητα ενός ατόμου που είναι έτοιμος να επιτεθεί σε έναν κενό καμβά είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις ερωτικές του τάσεις και το πάθος του, που εντείνεται από το χρώμα και το άρωμα, από τη θέα και τον ήχο, από τον πολιτισμό και την πολιτική, από τον εαυτό του και την ικανότητά του να ερωτευθεί... και η Κύπρος τα είχε όλα αυτά... έτσι έμεινα. 37