Glyn Hughes 1931 - 2014

272 του Σαίξπηρ». Και οι δύο παραγωγές έγιναν για το Βρετανικό Συμβούλιο. Το 1975, o Γκλυν Χιουζ ξεκίνησε μια μακρά και δημιουργική συνεργασία με τον τότε ανατολικογερμανό σκηνοθέτη Heinz-Uwe Haus, η οποία συνεχίστηκε για πάρα πολλά χρόνια. Ο Haus σκηνοθετούσε τότε το Με το ίδιο μέτρο του Σαίξπηρ για τον ΘΟΚ, και μετά την επίσκεψή του στο στούντιο του καλλιτέχνη, όπου είδε τα έργα ζωγραφικής και τα υφάσματά του, του ζήτησε αμέσως να κάνει τόσο τα σκηνικά όσο και τα κοστούμια της παράστασης. Ο καλλιτέχνης λέει ότι του «δόθηκε από τον σκηνοθέτη απόλυτη ελευθερία». Ζωγράφισε μια κουρτίνα φόντου που απεικόνιζε μια πόλη σε αναταραχή, ενώ έφτιαξε ένα τεράστιο μπατίκ από μουσελίνα για την αψίδα του προσκηνίου που απεικόνιζε το σαιξπηρικό Λονδίνο, μέσω της οποίας, με τη χρήση διαφορετικών φωτισμών, το κοινό μπορούσε να δει το φόντο και τους ηθοποιούς. Τα κοστούμια ήταν φτιαγμένα από δέρμα και απλικέ. Το έργο είχε μεγάλη επιτυχία και ο καλλιτέχνης συνόδευσε τον θίασο σε περιοδεία στη Βαϊμάρη της Γερμανίας. Ο Γκλυν Χιουζ ζωγράφιζε όπου και αν βρισκόταν – ακόμη και στις πρόβες. Λίγο αργότερα, τα σχέδια που έκανε για τα κοστούμια, τα σκηνικά και τα σκηνικά αντικείμενα της παράστασης παρουσιάστηκαν σε έκθεση στο Βρετανικό Συμβούλιο στη Λευκωσία. Η συνεργασία αυτή ήταν η αφετηρία για μια σκηνογραφική καριέρα βασισμένη πάνω σε κλασικούς θεατρικούς συγγραφείς, όχι μόνο για το κυπριακό θέατρο, αλλά και για θιάσους στην Ελλάδα, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, όπου εργάστηκε για το Εθνικό Θέατρο Νεολαίας Κωφών σε ένα πρότζεκτ που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου. Πολλά από τα έργα, σε σκηνοθεσία Heinz-Uwe Haus, παρουσιάστηκαν σε ποικίλους χώρους, όπως μια πρώην βάση πυραύλων στο Χάσελμπαχ ( Μάνα Κουράγιο του Μπρεχτ), στην Τρηρ ( Ο άνθρωπος και οι μάζες ) του Έρνστ Τόλλερ, στην Καϊζερσλάουτερν ( Άμλετ ), στην Αθήνα ( Βάαλ του Μπρεχτ), στη Θεσσαλονίκη ( Με το ίδιο μέτρο ), στην Καλαμάτα ( Η άνοδος του Αρτούρο Ούι του Μπρεχτ), στη Βρέμη (όπου για τη σκηνική παρουσίαση των πρώιμων ερωτικών ποιημάτων του Μπρεχτ δημιούργησε έναν καμβά 5x27 μέτρων για να καλύψει ένα μεταμοντέρνο τηλεοπτικό στούντιο σε ένα δημοτικό πάρκο), στη Βόρεια Ελλάδα ( Αντιγόνη του Σοφοκλή, το οποίο ανέβηκε σε ένα θέατρο στην κορυφή ενός βουνού κοντά στα Ιωάννινα, και για την οποία ζωγράφισε μια ολόκληρη αρχαϊκή ορχήστρα σε καμβά) και στο Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ στις ΗΠΑ ( Όπερα της πεντάρας του Μπρεχτ). Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, ο Γκλυν Χιουζ περιόδευσε και με άλλους σκηνοθέτες – τρεις φορές στο σπουδαίο Φεστιβάλ Αρχαίου Ελλη- νικού Δράματος της Επιδαύρου, ως κατασκευαστής/βοηθός σκηνογράφος: στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, σκηνο- γραφία της Μαρίνας Καρέλλα και με πρωταγωνίστρια την Ειρήνη Παπά