Glyn Hughes 1931 - 2014

233 Αγόραζα γήινα χρώματα με την οκά και τα αναμείγνυα με λινέλαιο και άμμο. Το καφέ/ μαύρο χρώμα ήταν η κυρίαρχη αίσθηση εκείνων των καιρών από όλες τις απόψεις. Η αποικιακή δύναμη ήταν εμφανής και ο κυπριακός αγώνας για την ανεξαρτησία με βρήκε στα μέσα του δικού μου αγώνα για την επίτευξη καλλιτεχνικής αυτονομίας. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω το κυπριακό τοπίο ( Αρ. 5 ) ταξιδεύοντας με λεωφορείο στην ύπαιθρο όπου και έμενα όπου μπορούσα. Ξυπνούσα με μια θέα και κοιμόμουνα με κάποια άλλη. Το φως με καθοδηγούσε, όπως καθοδηγούσε το πρόγραμμα του Μονέ όταν ζωγράφιζε τη σειρά έργων του με θέμα τον καθεδρικό ναό της Ρουέν τη δεκαετία του 1890. Ως παρατηρητής καμπύλων, γραμμών και χαρακτήρων... μου κίνησε το ενδιαφέρον το πρόσωπο των Κυπρίων ( Αρ. 6 ). Δεν είναι ούτε ευρωπαϊκό ούτε αραβικό. Συνειδητοποίησα πού βρισκόμουν γεωγραφικά μέσω αυτού του προσώπου. Δεν ήταν μόνο το ότι ζούσα σε ένα σπίτι απέναντι από την τάφρο των ενετικών τειχών της Λευκωσίας, αλλά και ότι ζούσα σε ένα νησί με θέα την Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη. Σχεδιάζοντας κυπριακά πρόσωπα με έκανε να σκεφτώ συχνά ότι θα έπρεπε να είχα καλέσει τον Herbert Read για μια διάλεξη αναφορικά με τη σχέση μεταξύ τοπογραφίας, πολιτικής και αισθητικής... δεν μπόρεσα να το κάνω τότε, αλλά έφτασα αρκετά κοντά δεκαετίες αργότερα, όταν ανέλαβα την ευθύνη μιας σειράς διαλέξεων με τον τίτλο «Symposiart» στη Λευκωσία, προσκαλώντας σύγχρονες πρωτοποριακές προσωπικότητες για διαλέξεις. I was buying earth colours by weight and I was mixing it with linseed oil and sand. Brown/black colour was the dominating aesthesis of those times in all respects. The colonial power was evident and the Cyprus struggle for independence had caught me into the middle of my own struggle to achieve artistic autonomy. I started painting the Cyprus landscape ( No. 5 ) travelling by bus to the countryside and staying where I could. I was waking up with a view and I was going to bed with another. The light was guiding me like it was guiding Monet’s timetable when painting the Rouen Cathedral church series in the 1890’s. As an observer of curves, lines and characters... I was intrigued by the Cyprus face ( No. 6 ). It is neither European nor Arabic. I realized my topographical positioning via this face. I was not only living in a house facing the moat surrounding the Venetian walls of Nicosia, but I was living in an island which was overlooking Asia, Africa and Europe. Drawing Cypriot faces has often made me think that I should have invited Herbert Read for a talk on the relationship between topography, politics and aesthetics... never came round to that then but close enough decades later, when I undertook the responsibility of a series of lectures, called “Symposiart”, in Nicosia, inviting cutting-edge contemporaries for talks.