Glyn Hughes 1931 - 2014

176 Παρόλο που ο Γκλυν Χιουζ είχε ασχοληθεί με εννοιολογικές προσεγγίσεις ήδη από τις δεκαετίες του 1960 και 1970 (μια σημαντική εγκατάσταση για τον Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Μήνα της Λευκωσίας το 1995 ήταν η Δίοδος , στην είσοδο του θολωτού ανοίγματος της Πύλης Πάφου), ποτέ δεν άφησε να περάσει μια μέρα χωρίς να ζωγραφίσει ή να σχεδιάσει. Σε περιόδους κρίσης, είτε στην Κύπρο είτε σε άλλα μέρη του κόσμου, για τις οποίες ενημερωνόταν ανελλιπώς (σχεδόν καθημερινά διάβαζε την εφημερίδα Guardian ), ζωγράφιζε με ένταση και λαμπερά χρώματα. Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζεται σε μερικούς από τους τίτλους των εκθέσεων του: Nicosia: Intermittent Stress / Λευκωσία: Διακοπτόμενο άγχος (1956–1991) , μια αναδρομική έκθεση στην Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη στη Λευκωσία, και το The World Gone Wrong ( Ο κόσμος πήγε λάθος ) στην γκαλερί Γκλόρια το 2001. Αλλά υπήρχαν και περίοδοι που διακατέχεται από αισθήματα αισιοδοξίας, όπως η έκθεση –με έναν μάλλον ειρωνικό τίτλο– There’ll always be Blue Skies ( Πάντα ο ουρανός θα είναι γαλάζιος ), που παρουσιάστηκε και αυτή στην γκαλερί Γκλόρια, το 1996. Αν και είχε γίνει γνωστός ως κολορίστας, ο Γκλυν Χιουζ παρουσίασε μια ολόλευκη έκθεση στην γκαλερί Ζυγός στη Λευκωσία το 1971. Από τότε, οι περισσότερες από τις ατομικές εκθέσεις του στη Λευκωσία έγιναν στην γκαλερί Γκλόρια. Παρουσίασε επίσης έργα του δύο φορές στην γκαλερί Διάσπρο, αλλά και σε ομαδικές εκθέσεις, ειδικά στην ετήσια έκθεση του ΕΚΑΤΕ (Επιμελητήριο Καλών Τεχνών Κύπρου), της οποίας συχνά είχε και την επιμέλεια. Εκτός πρωτεύουσας, είχε επίσης εκθέσει στην γκαλερί Κύκλος στην Πάφο, στην Κυπριακή Γωνιά στη Λάρνακα και στην γκαλερί Πήτερς στη Λεμεσό. Υπήρξαν όμως και άλλοι χώροι: καφενεία, εστιατόρια (ιδιαίτερα του Σωκράτη στην παλιά πόλη – το αγαπημένο του μέρος για φαγητό για πολλά χρόνια) και ο δρόμος. Συμμετείχε σε θεματικές εκθέσεις στο Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας, Συνεργασία: Ίδρυμα Πιερίδη, όπως η 1960–1974 Νέοι Κύπριοι Καλλιτέχνες στην Ανατολή της Δημοκρατίας , τον Ιούνιο του 2002. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του, το Χαλκολιθικό , από το οποίο έγιναν και 100 μεταξοτυπίες, το εμπνεύστηκε από ένα ανδρικό πήλινο ειδώλιο, που βρίσκεται στη συλλογή του Μουσείου Πιερίδη στη Λάρνακα. Κατά έναν περίεργο τρόπο, το έργο αυτό συνδέεται επίσης με μια παρόμοια κυκλαδίτικη φιγούρα που έκανε ένα μικρό παιδί στο οποίο ο Γκλυν δίδασκε τέχνη πολύ παλιά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Γκλυν έκανε πολλά ταξίδια στη Σερβία, όπου για ένα διάστημα επανήλθε στην τοπιογραφία. Από το 1994 μέχρι το 2003, ο Γκλυν Χιουζ παρουσίασε μια σειρά διαλέξεων για γνωστούς Βρετανούς και άλλους καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνταν στη Βρετανία. Η σειρά ονομαζόταν «Symposiart» και διοργανωνόταν σε ετήσια βάση από το Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας, Συνεργασία: Ίδρυμα Πιερίδη και το Βρετανικό Συμβούλιο, με χορηγία της Ελληνικής Τα ώριμα χρόνια [1994–2005]