Εθνική Φρουρά & Ιστορία, τεύχος 43ο

πιθανότητες πρόκλησης σύρραξης μεταξύ δύο κρίσιμων συμμάχων των ΗΠΑ (Ελλάδας-Τουρκίας) και μάλιστα υπό ηγεσία (τη Μακαριακή) με αυτοπεποίθηση επαρκή, ώστε να χαράσσει αυτόνομη εξωτερική πολιτική. Αφετέρου, η παραχώρηση/ πώληση οπλισμού διέθετε το ευεργετικό για τις ΗΠΑ παρακολούθημα (οιονεί κατοχυρωμένο βάσει της ισχύουσας τότε νομοθεσίας τους και συγκεκριμένα της Mutual Security Act), να αποστέλλεται ταυτόχρονα ομάδα συμβούλων στην εκάστοτε λήπτρια της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας χώρα. Όμως, αυτό θα συνεπαγόταν την οφθαλμοφανή ανάμιξη των ΗΠΑ στην ύπαρξη μίας νέας και μικρής χώρας, που είχε περιπεπλεγμένο καθεστώς ύπαρξης, ευαίσθητες εσωτερικές ισορροπίες και εθεωρείτο υποψήφια για παραμονή στη «ζώνη ευθύνης» του Λονδίνου. Αν ανέκυπταν προβλήματα στη λειτουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν θα ήταν ελκυστικό για τη Washington να βρεθεί υποχρεωμένη να εμπλακεί στη διαχείρισή τους. Οι τρεις εγγυήτριες Δυνάμεις το 1960 φάνταζαν επαρκείς παράγοντες αποσόβησης τέτοιων τριγμών. Εξίσου βάραινε στους αμερικανικούς συλλογισμούς η πρόθεση να μην αποκτήσει ο κυπριακός πληθυσμός (κατά κύριο λόγο η ελληνοκυπριακή πλευρά) ούτε τη στοιχειώδη, θεωρητική έστω, δυνατότητα να πιέσει στρατιωτικά τις τοπικά εδρεύουσες δυνάμεις του ΗΒ (υπό την προστατευτική -και νόμιμη- παρουσία των οποίων οι Αμερικανοί δραστηριοποιούνταν στην Κύπρο). Με το υπάρχον ισοζύγιο ισχύος, τα εκεί βρετανικά στρατεύματα μπορούσαν πρακτικά να αποκρούσουν οποιαδήποτε απόπειρα βίαιης μεταβολής του status quo στο νησί από οποιαδήποτε εσωτερική 36 ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 43 Ο ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2019 Στιγμιότυπο από την υποδοχή του Αρχιεπισκόπου Μακάριου από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ J. F. Kennedy, κατά την άφιξη του πρώτου στην αμερικανική πρωτεύουσα και την έναρξη της επίσημης επίσκεψής του στις Ηνωμένες Πολιτείες (5 Ιουνίου 1962).