Εθνική Φρουρά & Ιστορία, τεύχος 43ο

Χωροφυλακής, ενώ πολλοί λαμβάνουν ταυτότητες «ειδικών αστυνομικών» . Οι αξιωματικοί του Κυπριακού Στρατού διευθύνουν λόχους εθελοντών και συνεργάζονται με τους αστυνομικούς, πολλοί από τους οποίους ήταν συναγωνιστές τους στην ΕΟΚΑ. Οι Βρετανοί, οι οποίοι παρακολουθούσαν τις εξελίξεις, κατέγραψαν μετέπειτα ως εξής αυτή την πορεία: «Τον Φεβρουάριο του 1964 η Κυπριακή Κυβέρνηση εξουσιοδότησε τη δημιουργία μιας Ειδικής Αστυνομικής Δύναμης 5000 ανδρών, μέσα στην οποία απορροφήθηκαν οι άτακτες ομάδες. Καθώς η δύναμη της τακτικής αστυνομίας είχε μειωθεί από τη λιποταξία του τουρκοκυπριακού στοιχείου, μέλη της Ειδικής Αστυνομικής Δύναμης προσλήφθηκαν στην Αστυνομία Κύπρου, ούτως ώστε να τη φέρουν στη συνταγματική της δύναμη, αυτή των 2000 ανδρών. Ο όρος Χωροφυλακή εγκαταλείφθηκε αυτή την περίοδο. Στις 25 Απριλίου του 1964 η ΕιδικήΑστυνομική Δύναμη απορροφήθηκε από την Εθνοφρουρά» . Ο Ιούνιος του 1964 είναι ο κρίσιμος μήνας για την εδραίωση των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων του Κυπριακού Κράτους. Η «Εθελοντική Εθνοφρουρά» μετατρέπεται, με απόφαση της Βουλής σε Εθνική Φρουρά ως ανεξάρτητη, καθαρώς στρατιωτική δύναμη και θεσμοθετείται η θητεία. Σε αυτή μετατίθενται και τα στελέχη του Κυπριακού Στρατού. Στις 4 Ιουνίου 1964 οι Δυνάμεις της Αστυνομίας και της Χωροφυλακής συγχωνεύονται σε μία ενοποιημένη Δύναμη, γνωστή ως «Αστυνομική Δύναμη Κύπρου» . Όλα τα υφιστάμενα στελέχη διατήρησαν τους βαθμούς τους, «συμπεριλαμβανομένων και των αναπληρωματικών διορισμών» που ήταν οι 700 έμμισθοι «ειδικοί αστυφύλακες» , μερικοί από τους οποίους είχαν ήδη υπηρετήσει ως εθελοντές και συμπλήρωσαν το κενό που άφησαν οι αποσκιρτήσαντες Τουρκοκύπριοι. Οι εθελοντές της «Εθελοντικής Εθνοφρουράς» είτε κατατάσσονται ως κληρωτοί, είτε εντάσσονται στο σύστημα εφεδρείας, είτε απολύονται με ευχαριστίες και σταδιακά διαλύονται οι «ομάδες». Στην παρατήρηση ότι με τα δεδομένα του σήμερα η συνύπαρξη των δύο θεσμών μπορεί να ξενίζει, ο Νίκος Κόσης απάντησε: «Κοίταξε να δεις, με τα δεδομένα της εποχής εκείνης, αυτό το πράγμα ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα. Σήμερα, με τα δεδομένα τα σημερινά, ο καθένας λειτουργεί ξεχωριστά. Εμείς, τότε, είμαστε στο ίδιο πνεύμα, στην ίδια αποστολή και συνεπώς αδελφωμένοι επροχωρούσαμεν. Δεν υπήρχε πρόβλημα, απλώς ήταν για να μην ανακατευόμαστε και να κάμει ο ένας κάποια πράξη που να μην την ξέρει ο άλλος» . Εν κατακλείδι, αυτό ακριβώς είναι που συμβόλιζε η συνύπαρξη των δύο θεσμών. Από τον Δεκέμβριο του 1963 μέχρι και τις μάχες της Τηλλυρίας, αστυνομικοί, στρατιωτικοί και εθελοντές πολίτες πολέμησαν πλάι-πλάι και πολλοί έπεσαν μαχόμενοι υπέρ πίστεως και πατρίδος. Αναγκαστικά, η Αστυνομία επιφορτίστηκε με στρατιωτικής φύσεως καθήκοντα, αφού απουσίαζαν συγκροτημένες, τακτικές 117 55 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ - ΓΕΕΦ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ