Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

Eκτοπισµένοι ∆ήµοι και Kοινότητες Άγιος Επίκτητος Το χωριό του Αγίου Επικτήτου βρίσκεται πέντε χιλιόµετρα ανατολικά της Κερύνειας. Νότια, δεσπόζει το κάστρο του Βουφαβέντο και κάτω τα παράλια µε την πανάρχαια ιστορία τους. Το χωριό πήρε την ονοµασία του από τον Άγιο Επίκτητο, ο οποίος ήλθε απο την Παλαιστίνη κι έζησε στο χωριό ως ερηµίτης, γύρω στο 1187 µ.Χ. Τα πρώτα δείγµατα ζωής στη περιοχή τα βρίσκουµε κοντά στη θάλασσα ανατολικά του χωριού, στη τοποθεσία Βρυσί, Μεζαρλίκ και Κέλαλη, κατά τα πρώτα χρόνια της τέταρτης χιλιετίας µέχρι το 3875 π.Χ. Ζούσαν σε σπίτια σκαµµένα στη γη ή στους βράχους. Αργότερα, πιθανότατα, µετακινήθηκαν νοτιότερα, στους πρόποδες του Πενταδακτύλου. Κατά τον Μεσαίωνα εµφανίστηκε ανατολικά του χωριού οικισµός µε το όνοµα «Στεφάνη». Το 1974, πριν την τουρκική εισβολή, το χωριό αριθµούσε 1.700 κατοίκους και κύριες ασχολίες είχαν τη γεωργία, τη κτηνοτροφία, τη υφαντική αλλά συναντούµε επίσης κτίστες και πελεκάνους. ∆άσκαλοι, καθηγητές και γιατροί καταγόµενοι από το χωριό βοηθούν µε τον τρόπο τους. Το καινούριο σχολείο τελειώνει το 1960. Τη χρονιά 1973-1974 φοιτούν 126 παιδιά. Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωµένη στον Άγιό του αλλά υπάρχουν και εξωκκλήσια, αρκετά σε ερειπωµένη κατάσταση. Αυτά είναι του Αγίου Γεωργίου κοντά στη θάλασσα, του Άη Νικόλα, του Προφήτη Ηλία, του Άη ∆ηµήτρη, της Αγίας Μαύρης, του Αγίου Γεωργίου του Σπόρου, του Άη Παύλου και οι Θκυό Εκκλησιές αφιερωµένες στον Απόστολο Ανδρέα και τον Άγιο Θεόδωρο. Το χωριό έδωσε το παρόν του στον δεύτερο παγκόσµιο πόλεµο, στον αγώνα κατά των Άγγλων και κατά τη τουρκική ανταρσία. Το 1974 κατελήφθη από τους Τούρκους και µετρά δεκαεννέα αγνοουµένους. 93