Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

Άρσος Το Άρσος είναι χωριό της επαρχίας Λάρνακας που σήµερα είναι κατεχόµενο. Βρίσκεται στη νότια πεδιάδα της Μεσαορίας, ανάµεσα στις κοινότητες Τρεµετουσιάς και Λύσης. Μέχρι το 1974 το χωριό ήταν µεικτό, κατοικηµένο από Ελληνoκύπριους και Τουρκοκύπριους, ενώ η συνύπαρξή τους, µέσα στον χρόνο, θα µπορούσε να χαρακτηριστεί ως ειρηνική, πλην κάποιων εξαιρέσεων. Ζούσαν σε κοινές γειτονιές, δούλευαν µαζί, είχαν εµπορικές συναλλαγές και κοινές κοινωνικές εκδηλώσεις. Σήµερα, το χωριό αποτελεί µεγάλη τουρκική στρατιωτική βάση. Σύµφωνα µε την τελευταία απογραφή πληθυσµού του 1973 της Στατιστικής Υπηρεσίας Κύπρου, o αριθµός των κατοίκων του Άρσους ήταν 696, εκ των οποίων, περίπου, το 55% ήταν Ελληνοκύπριοι και το 45% Τουρκοκύπριοι. Κύριες ασχολίες και πηγές εσόδων των κατοίκων του Άρσους ήταν η γεωργία, η κτηνοτροφία και η καλλιέργεια αµπελιών. Η εκκλησία του Άρσους, στολίδι για την κοινότητα, ήταν αφιερωµένη στην Παναγία Ελεούσα και γιόρταζε στις 21 Νοεµβρίου. Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, η εκκλησία µετατράπηκε σε στρατιωτικό κοιτώνα. Σήµερα, έχει εγκαταλειφθεί από τον στρατό και παρουσιάζει την όψη ερειπίου. Έξω από το χωριό βρίσκεται εξωκκλήσι αφιερωµένο στον Άγιο Φηµιανό. Το δηµοτικό σχολείο του χωριού ήταν δυδιδάσκαλο µε συνολικό αριθµό µαθητών γύρω στους 50 µαθητές. Το όνοµα «Άρσος» πιστεύεται ότι προέρχεται από τη λέξη «άλσος» (µικρό δάσος), πιθανώς γιατί στο χωριό είχε πολλά δέντρα. Σύµφωνα µε τη µυθολογία, στο «Άλσος» η θεά Αφροδίτη συναντούσε τον Άδωνη. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως αξιόλογα ευρήµατα: αγάλµατα από ασβεστόλιθο, αρχαία ερείπια, θραύσµατα επιγραφών κ.ά., τα οποία κοσµούν τα Αρχαιολογικά Μουσεία Λευκωσίας και Λάρνακας. Σήµερα οι κάτοικοι του κατεχόµενου χωριού Άρσους βρίσκονται διάσπαρτοι στο νησί. 82 Mνήµες Kατεχόµενης Γης