Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

Mνήµες Kατεχόµενης Γης Πυργά Το χωριό Πυργά (πυρ + γαία = φωτιά + γη-χώµα), βρίσκεται στο κέντρο της πεδιάδας της Μεσαορίας και εφάπτεται του νέου δρόµου Λευκωσίας – Αµµοχώστου, πολύ κοντά στο Πραστειό. Η απόσταση από την Αµµόχωστο είναι περίπου 20 χιλιόµετρα, ενώ από την πρωτεύουσα Λευκωσία απέχει 30 χιλιόµετρα. Κύρια ασχολία των κατοίκων, πριν την εισβολή, ήταν η γεωργοκτηνοτροφία, ενώ αρκετοί διακινούνταν καθηµερινά µε τα λεωφορεία του χωριού προς Αµµόχωστο και Λευκωσία για να εργαστούν ως δηµόσιοι ή/και ιδιωτικοί υπάλληλοι. Το όνοµά της η Πυργά το οφείλει στα πυρωµένα, χρυσίζοντα, κατά την περίοδο του θέρους και υπό υψηλές θερµοκρασίες, στάχυα, µε τη «φωτιά» να αναβλύζει από τα σωθικά, τα έγκατά της και να καθιστά την Πυργώτικη γη πυρακτωµένη, καθώς, όπως προελέχθη, είναι στο κέντρο του σιτοβολώνα της Κύπρου, της Μεσαορίας. Μικρό σχετικά το χωριό, µεγάλη η καρδιά και ανοικτή των κατοίκων του. Ο πληθυσµός του αριθµούσε κοντά στους 500 κατοίκους, κατανεµηµένους σε πέντε - έξι ευρύτερες οικογένειες, συγγενείς µε την ευρύτερη έννοια, είτε εκ της γεννήσεως είτε εξ αγχιστείας. Η κεντρική εκκλησία ήταν αφιερωµένη στον Αρχάγγελο Μιχαήλ και κάθε χρόνο γιόρταζε στις 6 Σεπτεµβρίου εις ανάµνησιν του εν Χώναις θαύµατός του. Σήµερα σώζονται ερείπια πια του εξωκκλησιού της Παναγίας της Απαλαίστρας, έξω από την Πυργά, κοντά στο µεγάλο τουρκοκυπριακό χωριό της περιοχής, τη Σίντα. Οι ναοί αυτοί αναµένουν να επαναλειτουργήσουν και να ηχήσουν ξανά οι καµπάνες τους µε τον τερµατισµό της κατοχής, την απελευθέρωση της κατεχόµενης γης µας και την επανένωση της πατρίδας µας. 72