Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

Μακράσυκα Το χωριό Μακράσυκα βρίσκεται στο νότιο µέρος της πεδιάδας της Μεσαορίας και στα βόρεια της περιοχής των Κοκκινοχωριών. Είναι σε απόσταση 20 περίπου χιλιοµέτρων από την Αµµόχωστο και διοικητικά ανήκει στην επαρχία αυτή. Απέχει επίσης το ίδιο από τη Λάρνακα, και τα γειτονικά της χωριά είναι η Καλοψίδα, η Αχερίτου, τα Κούκλια, η Κοντέα, η Λύση, το Πέργαµος και η Άχνα. Η περιοχή ήταν κατοικηµένη από τα αρχαιότατα χρόνια, όπως αποδεικνύεται από την εκεί ύπαρξη ενός σπουδαίου αρχαιολογικού χώρου έκτασης τεσσάρων τετραγωνικών χιλιοµέτρων, ο οποίος ανακαλύφθηκε µετά από αρχαιολογικές ανασκαφές. Το όνοµα Μακράσυκα υπήρχε από τα µεσαιωνικά χρόνια και προήλθε από τα «µικρά σύκα» που παράγονταν στους κήπους του συνοικισµού. Η παράδοση που διασώθηκε από γενιά σε γενιά συνδέει επίσης το όνοµα µε τη «Μακριά Συκιά», µια περιοχή µε πολλές συκιές, την οποία λέγεται ότι µπορούσαν να διακρίνουν οι ναυτικοί από το λιµάνι της Αµµοχώστου. Από τη δεκαετία του 1960 το χωριό γνώρισε µια εκπληκτική ανάπτυξη σε όλους τους τοµείς και ως αποτέλεσµα αύξηση του πληθυσµού. Βάσει της τελευταίας καταγραφής το 1973 οι κάτοικοι του χωριού ήταν 920. Οι κάτοικοι ήταν προοδευτικοί και διακρίνονταν για την εργατικότητά τους. Ασχολούνταν κυρίως µε τη γεωργία, λόγω της εύφορης γης, και την κτηνοτροφία, ενώ µετά το 1965 λειτούργησε και συσκευαστήριο πατατών και καρότων. Στο χωριό υπάρχουν τέσσερις εκκλησίες, του Αγίου Ευσταθίου, της Παναγίας της Ελεούσας, του Αποστόλου Λουκά και του Αγίου Γεωργίου, καθώς και δύο εξωκκλήσια, της Αγίας Θέκλας και του Αγίου Γεωργίου των Λαξιών. 60 Mνήµες Kατεχόµενης Γης