Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

Λάπαθος Το Λάπαθος είναι χωριό στον κάµπο της Μεσαορίας. Σύµφωνα µε την παράδοση, το χωριό πήρε το όνοµα του από ένα φυτό που ευδοκιµούσε στην περιοχή, το λάπαθο (κοινώς οξυνούδκια), ένα φυτό µε κίτρινο άνθος, του οποίου ο κόσµος συνήθιζε να τρώει τον κορµό που είχε γλυκόξινη γεύση. Πριν την εισβολή κατοικούσαν στο χωριό 420 Ελληνοκύπριοι και 240 Τουρκοκύπριοι σε ξεχωριστές γειτονιές (µαχαλάδες), αλλά η συµβίωση ήταν πάντα αρµονική. Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνταν κυρίως µε τη γεωργία και την κτηνοτροφία, και κάποιοι εργάζονταν ως εργάτες/γραφείς στην Αµµόχωστο. Αρκετοί κάτοικοι του Λάπαθου ήταν µορφωµένοι (γιατροί, δικηγόροι, δάσκαλοι, κ.λπ. ). Υπήρχαν δύο εκκλησίες στο χωριό. Η Αγία Μαρίνα, που βρισκόταν στην τουρκοκυπριακή συνοικία γιόρταζε στις 17 Ιουλίου και η εκκλησία του Τιµίου Προδρόµου. Μετά την εισβολή οι κάτοικοι του χωριού διασκορπίστηκαν σε όλη την Κύπρο και αρκετοί χωριανοί συναντώνται κάθε χρόνο στις 17 Ιουλίου για να τιµήσουν τη γιορτή της Αγίας Μαρίνας µε εκκλησιασµό και πολλές εκδηλώσεις. 56 Mνήµες Kατεχόµενης Γης