Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

3 Ο τόπος µας είναι κατεχόµενος, οι µνήµες µας όχι. Η οργή του κατακτητή έρχεται σε σύγκρουση µε την οργή της µνήµης. Αυτός είναι ο ρόλος µας. Να υπενθυµίζουµε στον κατακτητή ότι η διαίρεση της πατρίδας µας είναι µια ανώµαλη πράξη. Ότι πολλοί άλλοι σαν αυτόν προσπάθησαν να αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του νησιού µας και δεν τα κατάφεραν. Ότι έχουµε µνήµη και θυµόµαστε την ιστορία µας. Να τον υπενθυµίσουµε ότι η πολιτιστική µας παράδοση, οι αρχαιολογικοί µας χώροι, οι εκκλησίες µας, οι πόλεις και τα χωριά µας στα κατεχόµενα εδάφη αποτελούν περίτρανα παραδείγµατα της µακραίωνης ιστορίας µας. Ότι δεν µπορεί να παραχαράξει την ιστορία χιλιάδων χρόνων αυτού του τόπου και ότι, όσο και να θέλει να διαγράψει και να αλλοιώσει τον χαρακτήρα των κατεχόµενων εδαφών µας µε την αλλαγή των τοπωνυµιών, τη µεταφορά εποίκων και την ίδρυση τζαµιών, δεν µπορεί να διαγράψει τη µνήµη µας την οποία προστατεύουµε ως κόρη οφθαλµού. Να υπενθυµίσουµε στον κατακτητή ότι έχουµε µνήµη και θυµόµαστε ότι η πατρίδα µας είναι µία και αδιαίρετη. Στην πολυσέλιδη έκδοση του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών «Μνήµες Κατεχόµενης Γης - Εκτοπισµένοι ∆ήµοι και Κοινότητες» υπάρχει συγκεντρωµένο ενηµερωτικό και φωτογραφικό υλικό που αφορά όλους τους κατεχόµενους ∆ήµους και Κοινότητες του νησιού µας. Στόχος αυτής της έκδοσης είναι να υπενθυµίσει σε όλους ότι πατρίδα µας δεν είναι µόνο οι ελεύθερες περιοχές. Πατρίδα µας είναι και η Κερύνεια, και η Αµµόχωστος, και η Μόρφου και ο Καραβάς και ο Κορµακίτης και τα Μάσαρη και η Κατωκοπιά και το Ριζοκάρπασο. Πατρίδα µας είναι και οι εννέα κατεχόµενοι ∆ήµοι και οι 136 κατεχόµενες Κοινότητες. Πρέπει και οφείλουµε όλοι µας να διατηρούµε ενεργές τις θύµισες για τα κατεχόµενα εδάφη µας. «Η µνήµη όπου και να την αγγίξεις πονεί» αναφέρει ο Γιώργος Σεφέρης. Και εµείς, όσο και να πονούµε, αρνούµαστε να αφήσουµε τις µνήµες µας να ξεθωριάσουν. ∆ηλώνουµε παρών ως προς το ιστορικό µας χρέος και παραµένουµε προσηλωµένοι στο τάµα της επιστροφής. Σοφία Α. Μιχαηλίδου