Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

Βοκολίδα Η Βοκολίδα είναι ένα µικρό γραφικό χωριό που βρίσκεται µεταξύ Ριζοκαρπάσου και Αµµοχώστου, παρά το Ακρωτήριο της Ελιάς. Το όνοµα Βοκολίδα έχει άµεση σχέση µε τους πρώτους κατοίκους του χωριού. Προέρχεται από το αρχαίο όνοµα «Βουκολίς». Στα παλιά χρόνια η κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία. Ως επί το πλείστον, έκτρεφαν αγελάδες, βούδκια στα κυπριακά, γι’ αυτό και οι περισσότεροι κάτοικοι έγιναν βοσκοί αγελάδων στις απέραντες πεδιάδες που έζωναν το χωριό. Οι βοσκοί αυτοί ονοµάζονταν Βουκολοί από την ονοµασία των βοδιών και µε την πάροδο του χρόνου ονόµασαν και την κοινότητα τους «Βουκολίς». Με το πέρασµα του χρόνου και την αλλαγή της γλώσσας στη δηµοτική το όνοµα µετατράπηκε σε Βοκολίδα. Τετρακόσιοι και πλέον ήταν οι κάτοικοι που ζούσαν στο χωριό. Κάθε χωριανός αντλούσε δύναµη που προερχόταν από πίστη στον πολιούχο Άγιο του χωριού, τον Άγιο Γεώργιο. Η αρχαία εκκλησία του ήταν κτισµένη δίπλα από το δηµοτικό σχολείο του χωριού. Κάπου εκεί υπήρχε και το µικρό εξωκκλήσι της Αγίας Θέκλας, το οποίο έµοιαζε να ακουµπούσε στον ώµο του τους αφρούς της θάλασσας. Θαυµατουργό έκανε το άγιασµά της να αναβλύζει στις πέτρες µπροστά από τα κύµατα. Ένας απέραντος κόλπος εκτείνεται βορειοανατολικά του χωριού κοντά στο Ακρωτήριο της Ελιάς. Η χρυσή αµµουδιά µε τα γαλανά νερά τής θάλασσας προσέλκυε χιλιάδες κόσµου. Παράλληλα µε την ακτή, απλώνονταν τα ξακουστά λιβάδια της Βοκολίδας. Αντί για χώµα είχαν άµµο και στη µέση καθενός ένα µικρό πηγάδι µε γλυκά νερά. Απέραντες εκτάσεις µε συκιές συµπλήρωναν την εικόνα των λιβαδιών. Όταν περνούσε κανείς από την ακτή, το βλέµµα του έπεφτε σε ένα πανάρχαιο καράβι σφηνωµένο στις πέτρες και στην άµµο σε βάθος 20 µέτρων από τον βυθό. 40 Mνήµες Kατεχόµενης Γης