Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

Περιστερωνάρι Το Περιστερωνάρι βρίσκεται 14 χιλιόµετρα νοτιοδυτικά της Μόρφου και αποτελούσε µεικτό χωριό, οι κάτοικοι του οποίου λίγο πριν την εισβολή είχαν ανέλθει περίπου στα 200 άτοµα. Ο πλούσιος υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής βοήθησε αποφασιστικά στην ανάπτυξη της γεωργίας. Η γεωργία σε συνάρτηση µε τα µεταλλεία του Καραβοστασίου και τον διερχόµενο σιδηρόδροµο από τη γειτονική Πεντάγυια συνέβαλαν στην απασχόληση του πληθυσµού. Η εγγύτητά του στους αρχαίους Σόλους οδήγησε διάφορους ερευνητές να υποστηρίζουν ότι αποτελούσε τµήµα της αρχαίας πολιτείας, την οποία διαδέχθηκε βυζαντινός οικισµός. Η τουρκική κατοχή δεν έχει επιτρέψει τη διενέργεια ανασκαφών που θα συνέβαλαν στην καλύτερη γνώση της ιστορίας της περιοχής. Ελάχιστες αναφορές για το Περιστερωνάρι υπάρχουν από τις µεσαιωνικές πηγές. Ο βασιλιάς της Κύπρου Ιάκωβος ο Νόθος το παραχώρησε τον 14ο αιώνα ως φέουδο στον Μανώλη Ζέµπε, σύµφωνα µε τον Φλώριο Βουστρώνιο. Γύρω στα µέσα του 16ου αιώνα γίνεται µνεία στις µεσαιωνικές πηγές για τον Άγιο ∆ηµήτριο στο Περιστερωνάρι. Το 1825 είχαν ήδη εγκατασταθεί Τούρκοι στο χωριό, ενώ το 1832 φαίνεται ότι πολλοί από τους κατοίκους του χωριού αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν. 158 Mνήµες Kατεχόµενης Γης