Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

Μότιδες Το χωριό Μότιδες είναι ένα µικρό αµιγώς ελληνοκυπριακό χωριό, το µικρότερο ίσως της Επαρχίας Κερύνειας, κτισµένο στους βόρειους πρόποδες του Πενταδάκτυλου, 2 χλµ. περίπου από τον Καραβά και 12 χλµ. από την πόλη της Κερύνειας, µε πανοραµική θέα προς τη θάλασσα. Η ονοµασία του χωριού ίσως να προήλθε από τους καστελλάνους, δηλαδή εκτιµητές αξίας αγροτικών προϊόντων για επιβολή φορολογίας επί Τουρκοκρατίας, οι οποίοι ονοµάζονταν Μότιδες και πιθανόν η πρώτη οικογένεια που κατοίκησε εκεί τότε να έφερε αυτό το όνοµα. Το 1974 κατοικούσαν στο χωριό περίπου 45 κάτοικοι µόνον. Κύρια ασχολία των ενεργών πολιτών ήταν η καλλιέργεια εσπεριδοειδών, ελιών και χαρουπιών. Η εξυπηρέτηση των κατοίκων γινόταν από τις υπηρεσίες του Καραβά, καθώς δεν διέθετε σχολείο και εκκλησία. Εκκλησιαστικά υπαγόταν στην ενορία του Αγ. Γεωργίου του Μεζερέ στον Καραβά, ενώ τα παιδιά του δηµοτικού φοιτούσαν στο σχολείο του Παλιοσόφου ή στον Καραβά, και µετέπειτα στο Ελληνικό Γυµνάσιο Λαπήθου. Μέχρι το 1933 το χωριό Μότιδες περιλαµβανόταν στα ∆ηµοτικά Όρια του Καραβά, µετά όµως απέκτησε τη δική του Κοινοτική Αρχή. Μετά την προσφυγοποίηση του 1974 οι λιγοστοί κάτοικοι διεσκορπίσθηκαν σε διάφορες περιοχές της ελεύθερης Κύπρου και στο εξωτερικό. Σήµερα, συνατιούνται µέσω εκδηλώσεων υπό την αιγίδα του ∆ήµου Καραβά και του Προσφυγικού Σωµατείου «Ο Καραβάς». Από τις διάφορες επισκέψεις που πραγµατοποιούν σήµερα οι λιγοστοί κάτοικοι στο κατεχόµενο χωριό διαπιστώνουν την αλλαγή που έχει επέλθει από την ανεξέλεγκτη οικοδόµηση και την εκµετάλλευση του µαγευτικού περιβάλλοντος µε την απρόσκοπτη θέα προς τη θάλασσα από επιτήδειους, µε την ταυτόχρονη εγκατάλειψη κάθε είδους καλλιέργειας. Όµως αυτό που δεν αλλοιώνεται ποτέ είναι ο πόθος και η πίστη για την επιστροφή. 114 Mνήµες Kατεχόµενης Γης