Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

Eκτοπισµένοι ∆ήµοι και Kοινότητες Κουτσοβέντης Αµιγώς ελληνοκυπριακό χωριό της επαρχίας Κερύνειας, στη γεωγραφική περιφέρεια του Πενταδάκτυλου, περί τα 18 χιλιόµετρα νοτιοανατολικά της πόλης της Κερύνειας. Βρίσκεται στην κατεχόµενη από το 1974 από τα τουρκικά στρατεύµατα εισβολής περιοχή της Κύπρου. Ο Κουτσοβέντης είναι κτισµένος στη νότια πλαγιά του Πενταδάκτυλου, σε µέσο υψόµετρο 320 µέτρων, µε τα ανατολικά του σύνορα να αποτελούν µέρος των διοικητικών ορίων της επαρχίας Λευκωσίας- Κερύνειας. Αρκετά ανεπτυγµένη πριν από την τουρκική εισβολή ήταν η κτηνοτροφία του χωριού. Το 1973 εκτρέφονταν από 40 κτηνοτρόφους 1.425 κατσίκες, 301 πρόβατα, 29 ντόπια βόδια και 1.102 πουλερικά. Οι κάτοικοι του χωριού ασχολήθηκαν επίσης µε λατοµεία που λειτουργούσαν στην περιοχή του. Ο πληθυσµός του Κουτσοβέντη το 1973 ανερχόταν στους 183 κατοίκους. Ο Κουτσοβέντης παρουσιάζει ενδιαφέρον από παλαιοντολογικής άποψης. Στα δυτικά του µοναστηριού του Αγίου Χρυσοστόµου ανευρέθησαν απολιθώµατα θηλαστικών, και συγκεκριµένα του νάνου ελέφαντα και του νάνου ιπποπόταµου. Το χωριό υπήρχε τουλάχιστον από την περίοδο της Φραγκοκρατίας, πιθανότατα ως µικρός οικισµός κοντά στο µοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόµου. Ο Λεόντιος Μαχαιράς, στο χρονικό του, αναφέρει την ονοµασία Κουτζουβέντης γράφοντας για τον Άγιο Επιφάνιο του οποίου ο τάφος βρισκόταν προς την Κυθρέα, «εις αποµονωµένη τοποθεσία και η εκκλησία ερηµώθη και την αγία κάρα και τα εικονίσµατα τα φύλαξαν εις τον Κουτσοβέντη». Σύµφωνα µε διάφορες αναφορές σε µεσαιωνικές πηγές, στο χωριό κατοίκησαν Μαρωνίτες κατά τα Βυζαντινά χρόνια, που φέρονται και άµεσα σχετιζόµενοι µε την ίδρυση του µοναστηριού του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόµου. Άλλες εκκλησίες στην περιοχή του χωριού είναι της Αγίας Ελένης, του Αγίου Επιφανίου, ενώ υπάρχει και το τοπωνύµιο «Βράχος του Αγίου Σάββα». ∆ιάφορες παραδόσεις και θρύλοι συνδέουν το χωριό µε το γειτονικό κάστρο του Βουφαβέντο και µε τη µυστηριώδη Ρήγαινα των κυπριακών διηγήσεων. 111