Μνήμες κατεχόμενης γης. Εκτοπισμένοι Δήμοι και Κοινότητες

Βουνό Το κατεχόµενο σήµερα χωριό Βουνό της Επαρχίας Κερύνειας βρίσκεται στις νότιες πλαγιές του Πενταδακτύλου, 10 περίπου χιλιόµετρα βόρεια της Λευκωσίας. Το όνοµά του το οφείλει στο γεγονός ότι βρίσκεται σε υψόµετρο 380 µέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι το υψηλότερο χωριό της νότιας πλευράς του Πενταδακτύλου. Βλέποντας τα άσπρα σπιτάκια του χωριού, φαίνονται σαν να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν στην πλαγιά του βουνού. Λίγο πιο πάνω, διακρίνεται το µοναστήρι της Παναγίας της Αψιθκιώτισσας, κάτω από την επιβλητική κορυφή της Αφεντρούσας. Ανατολικότερα βρίσκεται το κάστρο του Βουφαβέντο και πιο κάτω λάµπει κατάλευκο το µοναστήρι του Αγίου Χρυσοστόµου. Το Βουνό είναι ένα από τα χωριά που είχαν κατοικηθεί αρχικά από Μαρωνίτες. Το 1192 ο Γουίδος ο Λουζινιανός δυσαρέστησε τους Κύπριους λόγω του φεουδαρχικού συστήµατος που εφάρµοζε, και άρχισαν να εγκαταλείπουν την περιοχή. Τότε ήρθαν από τη Συρία Μαρωνίτες. Αρχικά το χωριό ονοµάστηκε Ρωµανός από την εκκλησία των Μαρωνιτών που ήταν αφιερωµένη στον Άγιο Ρωµανό. Εκτός από την εκκλησία του Αγίου Ρωµανού υπάρχουν ακόµα δύο εκκλησίες, του Αγίου Γεωργίου και του Τιµίου Σταυρού. Η παιδεία αναπτύχθηκε µετά το 1900. Τότε ιδρύθηκε το δηµοτικό σχολείο µε µια αίθουσα και αργότερα λειτούργησε ακόµα µία. Χωρίστηκαν έτσι σε Αρρεναγωγείο και Παρθεναγωγείο. Οι κάτοικοι του χωριού χαρακτηρίζονταν από την εργατικότητα και τη φιλοξενία τους. Τον Οκτώβριο έσπερναν και πολλές φορές συνέχιζαν µέχρι τα Χριστούγεννα. Ακολουθούσε ο θερισµός συνήθως µέσα στον Απρίλιο. 98 Mνήµες Kατεχόµενης Γης