Γαστρονομία εν Κύπρω

15 Παράθυρο στη γεύση Μέθοδος παρασκευής : Γλυκά του κουταλιού παρασκευάζονται τόσο από ώριμα φρούτα όσο και από άγουρα (σύκα, καρύδια, μήλα, κυδώνια, κερά- σια, σταφύλια, βερίκοκα κ.λπ. ) αλλά και από τις φλούδες φρούτων (καρπούζι, κιτρόμηλο (νεράντζι), περγαμόντο κ.λπ. ). Γλυκά παρασκευάζονται και από κάποια λαχανικά (μελιτζάνες, κολοκύ- θια), από πέταλα λουλουδιών (π.χ. τριαντάφυλλων του είδους Rosa dama- scena ) αλλά και ανθούς δέντρων (π.χ. κιτρομηλιάς-νεραντζιάς). Επιλέγονται φρούτα υγιή, χωρίς κτυπήματα και όσο γίνεται πιο φρέσκα. Η παρασκευή κάθε είδους γλυκού του κουταλιού διαφέρει ως προς τον χρόνο και τη διαδικασία. Μερικά είδη φρούτων και λαχανικών όπως το καρυδάκι, το καρπούζι και το μελιτζανάκι θα πρέπει να παραμείνουν για συγκεκριμένο χρόνο σε ασβεστό- νερο, πριν τοποθετηθούν στην κατσα- ρόλα για ψήσιμο και προσθήκη ζάχαρης. Εξάλλου, μικρά μυστικά για την παρασκευή του κάθε γλυκού ξεχω- ριστά περνούν από γενιά σε γενιά με- ταφέροντας σε αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αρχικού προϊόν- τος (άρωμα, γεύση, τραγανότητα κ.λπ. ). Γαστρονομία: Τα γλυκά του κουτα- λιού καταναλώνονται από μόνα τους ως επιδόρπιο και προσφέρον- ται ως κέρασμα. Επίσης, χρησιμο- ποιούνται στη ζαχαροπλαστική. Παραδοσιακά ζυμώματα Η κυπριακή γαστρονομία χαρακτηρί- ζεται από πλούσια συλλογή παρα- σκευασμάτων φτιαγμένων από αλεύρι (ζυμάρι). Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι από την αρχαιότητα το σιτάρι και το κριθάρι αποτελούσαν κύρια γεωργικά και εξαγωγικά προϊόντα της Κύπρου. Οι Κύπριοι, ουσιαστικά αγροτικός λαός που ζούσε από τη γεωργία, αναγνωρί- ζοντας τη θρεπτική αξία του σιταριού, προσάρμοσε τις διατροφικές του συ- νήθειες και ανάγκες προς αξιοποίησή του. Καθιέρωσε το σιτάρι μαζί με τα παράγωγά του, ως τα πιο βασικά στοι- χεία της καθημερινής διατροφής. Τα προϊόντα αυτά ήταν απαραίτητα για την επιβίωση, ενώ σε πολλές περιπτώ- σεις είχαν σημειολογικό χαρακτήρα και συνδέονταν με θρησκευτικές γιορτές, με κοινωνικές εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες της καθημερινότητας των Κυπρίων. Χαρακτηριστικά προϊόντα είναι τα πιο κάτω: Μακαρόνια της «σμίλας» ή σμιλωτά ή τρυπητά ή ροβανάτα : Είναι παραδο- σιακό χειροποίητο ζυμαρικό με τρύπα. Το όνομά τους προήλθε από το εργα- λείο που χρησιμοποιείτο για την παρα- σκευή τους, δηλαδή η «σμίλα» από «σκλινίτζιν» (βλαστός από το φυτό εί- δους Juncus maritimus , βούρλο) γύρω από την οποία τύλιγαν το ζυμάρι το οποίο μετά την αφαίρεσή του δημι- ουργούσε μια τρύπα. Γι’ αυτό ονομά- ζονται και τρυπητά. Τα μακαρόνια της «σμίλας» ήταν εορταστικό φαγητό το οποίο παρασκευαζόταν και καταναλω- νόταν κυρίως σε γάμους ή κατά τις Σήκωσες (Απόκριες) ή στο κυριακάτικο τραπέζι. Όταν προορίζονταν για ένα κοι- νωνικό γεγονός όπως έναν γάμο, παρα-