Γαστρονομία εν Κύπρω

ολογικά ευρήματα, με δύο χρυσά κοσμήματα που φέρουν παραστάσεις μελισσών και τοποθετούνται στην Κυπροαρχαϊκή και στην Κυπροκλασική Περίοδο. Αξιοσημείωτο θεωρείται και το γεγονός ότι το 1879 φαίνεται να λει- τουργούσε στην Κύπρο σύνδεσμος μελισσοκόμων. Επισημαίνεται δε ότι η παραδοσιακή παραγωγή μελιού στην Κύπρο γινόταν σε «τζιβέρτια», δηλαδή κυψέλες κυλινδρικού σχήματος φτιαγ- μένες από κορμούς δέντρων ή από πηλό ή πηλό και άχυρο. Γαστρονομία: Το μέλι είναι ενταγ- μένο στην κυπριακή γαστρονομική παράδοση και μπορεί να καταναλω- θεί ως συνοδευτικό άλλων εδεσμά- των όπως είναι το γιαούρτι, η φρέσκια αναρή, το ψητό χαλλούμι κ.ά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γλυκαντική ουσία σε ροφήματα ήως άλειμμα σε ψωμί. Χρησιμοποιείται, επίσης, στη μαγειρική και ζαχαρο- πλαστική, για παράδειγμα για το μέ- λωμα διάφορων παραδοσιακών σιροπιαστών γλυκών όπως είναι η «αναρόπιτα», η «τσιππόπιτα», τα «δά- κτυλα» και οι πίτες της «σάτζιης», αλλά και στην αρτοποιία και τη μα- γειρική για να προσδώσει γλυκιά γεύση σε διάφορα φαγητά. Γλυκά του κουταλιού Τα γλυκά του κουταλιού παρασκευάζον- ται από σχεδόν όλα τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, διατηρημένα μέσα σε πυκνόρρευστο σιρόπι από ζάχαρη. Τα γλυκά διατηρούν τη γεύση και τα αρώ- ματα του προϊόντος από το οποίο παρασκευάστηκαν. Η ονομασία τους προέρχεται από τον τρόπο σερβιρίσμα- τός τους. Παλαιότερα, σε κάποιες περι- πτώσεις, το γλυκό τοποθετείτο σε ένα πιάτο με κουταλάκια γύρω-γύρω. Κάθε φιλοξενούμενος έπαιρνε με το κουτα- λάκι του το γλυκό, ευχόταν στην οικο- δέσποινα «γεια στα χέρια σου» και συνόδευε το γλυκό του με δροσερό νερό. Σε άλλες περιπτώσεις, το γλυκό προσφερόταν ατομικά στον κάθε καλε- σμένο σε μικρό πιατάκι με το κουταλάκι επάνω σε ένα ποτήρι με κρύο νερό. 14 Γαστρονομία εν Κύπρω Ιστορία: Τα γλυκά του κουταλιού αποτελούσαν παραδοσιακά το κύριο κέρασμα προς επισκέπτες και φιλο- ξενούμενους. Κάθε νοικοκυρά στην Κύπρο παρασκεύαζε γλυκά του κουτα- λιού ανάλογα με τα φρούτα και τα λαχανικά που ευδοκιμούσαν στην περιοχή της. Ωστόσο, η παρασκευή γλυκών του κουταλιού φαίνεται να μπήκε στη ζωή των Κυπρίων μετά την έναρξη της καλλιέργειας του ζαχαρο- κάλαμου και της παραγωγής ζάχαρης στο νησί κατά την περίοδο της Φραγ- κοκρατίας (Ν. Παταπίου, «Η διατροφή των Κυπρίων κατά τη Φραγκοκρατία και Βενετοκρατία»). Τα πρότερα χρόνια κύριες γλυκαντικές ουσίες ήταν το έψημα, το χαρουπόμελο και το μέλι. Γι’ αυτό και τα «ρετσέλια», φρούτα ή λαχανικά ψημένα και διατηρημένα σε μούστο, θεωρούνται πρόδρομος των γλυκών του κουταλιού.