Αξιοποίηση υφάλμυρου νερού για σκοπούς άρδευσης

14 Τμήμα Γεωργίας Σύστημα άρδευσης με σταγόνες σε υδροπονική καλλιέργεια και εναπόθεση αλάτων στο σημείο ενστάλαξης της σταγόνας Έμφραξη συστήματος άρδευσης: Το φαινό- μενο της έμφραξης του συστήματος άρδευσης, και ιδιαίτερα στην περίπτωση όπου χρησιμοποι- ούνται σταγόνες, οφείλεται κατά κύριο λόγο στις διάφορες ουσίες που βρίσκονται στο νερό άρδευσης. Στις ουσίες αυτές περιλαμβάνονται οι φυσικές ουσίες, όπως είναι τα διάφορα αιωρούμενα στερεά συστατικά (άμμος, ιλύς, άργιλος), και οι χημικές ουσίες, όπου ανήκουν τα διάφορα άλατα του νερού άρδευσης και των λιπασμάτων όταν τα τελευταία εφαρμόζονται μέσα από το σύστημα άρδευσης. Τέλος, στις βιολογικές ουσίες ανή- κουν διάφορες οργανικές ουσίες όπως για πα- ράδειγμα οι μικροοργανισμοί, τα βακτήρια και τα βρύα, που συνήθως αναπτύσσονται σε νερό που προέρχεται από επιφανειακές πηγές όπως είναι οι ανοικτές δεξαμενές. Στις περιπτώσεις εκείνες όπου η έμφραξη, κυρίως των σταγόνων, οφείλεται στα άλατα του νερού, η αντιμετώπιση του προβλήματος είναι δυνατή με την εφαρμογή διαμέσου του συστή- ματος άρδευσης διαφόρων οξέων, όπως είναι για παράδειγμα το φωσφορικό οξύ. Να σημει- ωθεί ότι τα οξέα είναι δυνατό να διαβρώσουν τα μη πλαστικά μέρη του συστήματος γι’ αυτό απαι- τείται προσεκτική χρήση τους τόσο σε ό,τι αφορά τη δόση εφαρμογής όσο και τον τρόπο χρήσης τους λόγω της διαβρωτικότητάς τους. Επιπρό- σθετα, θα πρέπει να λαμβάνονται όλα τα απαι- τούμενα μέτρα για την προστασία του χρήστη. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΝΕΡΟΥ ΓΙΑ ΑΡΔΕΥΣΗ Οι κατευθυντήριες γραμμές για αξιολόγηση της καταλληλότητας του νερού για άρδευση παρουσιάζονται πιο κάτω. Η προσέγγιση που χρησιμοποιείται είναι η παρουσίαση απλών κατευθυντήριων γραμμών. Αυτές δείχνουν τη δυνατότητα του νερού να δημιουργεί τέτοιες συνθήκες στο έδαφος που να περιορίζουν τη χρήση του ή που να απαιτούν εφαρμογή κατάλ- ληλων διαχειριστικών μέτρων ώστε να διατη- ρείται ικανοποιητική παραγωγή. Η αξιολόγηση εξαρτάται από τις ειδικές συνθή- κες στο επίπεδο του χωραφιού και συγκεκρι- μένα από τη δυνατότητα να προκληθούν ζημιές στην παραγωγή κάτω από τις συνθήκες διαχείρισης του γεωργού. Κατά συνέπεια, ενώ