Αξιοποίηση υφάλμυρου νερού για σκοπούς άρδευσης

08 Τμήμα Γεωργίας Χλώριο: Το χλώριο είναι το στοιχείο το οποίο προκαλεί τις περισσότερες περιπτώσεις τοξικό- τητας στα φυτά. Το χλώριο δεν δεσμεύεται στο έδαφος και είναι ελεύθερο να προσληφθεί από τα φυτά και να συγκεντρωθεί στα φύλλα τους. Αν η συγκέντρωση στα φύλλα ξεπερνά την ανθεκτι- κότητα των καλλιεργειών, τότε αναπτύσσονται προβλήματα τοξικότητας. Συνήθως, τα πρώτα συμπτώματα που παρουσιάζονται είναι περιφε- ρειακά εγκαύματα στα φύλλα και, στη συνέχεια, τα εγκαύματα προχωρούν σε ολόκληρο το φύλλο και προκαλούν την ξήρανσή του. Να σημειωθεί ότι η ανθεκτικότητα κατά το στάδιο βλάστησης είναι μικρότερη από αυτήν στα άλλα στάδια ανάπτυξης. Πίνακας 3: Ανθεκτικότητα διαφόρων φυτειών στη συγκέντρωση χλωρίου στο νερό άρδευ- σης χωρίς μείωση της παραγωγής Καλλιέργεια Μέγιστη συγκέντρωση χλωρίου (ppm) ΔΕΝΔΡΩΔΕΙΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ Πορτοκάλια 180-400 Γκρέιπφρουτ 180-400 ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΑ ΦΥΤΑ Τριφύλλι 500 ΛΑΧΑΝΟΚΟΜΙΚΕΣ ΦΥΤΕΙΕΣ Ντομάτα 600 Αγγουράκι 600 Φράουλα 250 Φασόλι 250 Κραμπί 350 Μαρούλι 250 Πιπέρι 350 Πατάτες 350 Κουνουπίδι 350 Κολοκυθάκι 900 Κρεμμύδι 250 Τα συγκεκριμένα ιόντα, ιδιαίτερα το βόριο και χλώριο, είναι ουσιαστικής σημασίας για την ανά- πτυξη των φυτών σε χαμηλές συγκεντρώσεις. Το κατώφλι της συγκέντρωσης πέρα από το οποίο τα ιόντα αυτά αποβαίνουν τοξικά είναι πολύ μικρό. Οι δενδρώδεις καλλιέργειες είναι γενικά πιο ευαίσθητες από τις εποχικές φυτείες, αφού τα συγκεκριμένα ιόντα μπορούν να μετατοπι- στούν και να συσσωρευτούν με την πάροδο του χρόνου στο ριζικό σύστημα ή τον κορμό των δέντρων. Η τοξικότητα που προκαλούν τα διά- φορα ιόντα στο φυτό σταδιακά επιδεινώνεται από την αυξημένη ωσμωτική πίεση του εδαφικού διαλύματος (ως αποτέλεσμα της αλατότητας του νερού), και έτσι πολλές φορές οι χημικές αναλύ- σεις των ιστών των φύλλων είναι απαραίτητες για την ακριβή διάγνωση της αιτίας που την έχει προκαλέσει. Άρδευση αρωματικών με σταγόνες